Μια πολύ δυνατή σειρά, ίσως η καλύτερη φετινή, παραδόξως άρεσε και σε άντρες, παρότι ήταν ο ορισμός της γυναικείας τηλεταινίας, βλέπε Ανθισμένες Μανόλιες, Πράσινες τηγανητές ντομάτες, Γυναίκες στα πρόθυρα κλπ...Θα συμφωνήσω ότι η Kidman ήταν εξαιρετική. Η Reese όμως ήταν εξαιρετικότερη.Παρότι χάρισε μαεστρικά τον πιο αβαντοδόρικο ρόλο (spoiler, έτσι όπως εξελίχτηκε το φινάλε) στην Kidman, η δική της ερμηνεία, με τις ψυχοσωματικές αυξομειώσεις και εντάσεις, ήταν υπέροχη. Συνδετική, ανατρεπτική.Η ρόλος της Kidman, ολίγον μονόπατος, δεν είχε το αντίστοιχο εύρος. Τσακαλώθηκε, σακατέφτηκε, αλλά επέζησε. Αυτά.Το μόνο αρνητικό της σειράς ήταν ο υποτονικός, στα όρια του χαλβά, ρόλος όλων των αντρών (πλην του ψηλού σουηδου).Τελείως διακοσμητικοί οι άντρες (όπως και στην πραγματικότητα), σε ένα κόσμο αγγελικά πλασμένο για πλούσιες, αργόσχολες γυναίκες, που πνίγουν τη βαρεμάρα τους στον καφέ και στις βόλτες των τέκνων από και προς το σχολείο. Και φυσικά στις μεταξύ τους υστερικές κακιούλες (πλην φινάλε).