#1 Δεν μπορεί κανείς να είναι υπεύθυνος για τη συμπεριφορά κάποιου άλλου. Στην προκειμένη περίπτωση, το πράγμα απλά ξεφούσκωσε από τη μεριά του.Δεν αμφισβητώ ότι μπορούν να δημιουργηθούν συναισθήματα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, αλλά τι είδους συναισθήματα;Ακούω συχνά φίλες (και δεν είμαστε και μικρές.....),να καταχρώνται της λέξης έρωτας.Νομίζω ότι μπερδεύουμε την σεξουαλική έλξη, που προφανώς σε άτομα κάποιου επιπέδου, ψυχικού, νοητικού κλπ, δεν προκαλείται μόνο από οπτικά ερεθίσματα και προφανώς αυτή η σωματική εξάρτηση γεννά τη διάθεση να γνωρίσεις καλύτερα τον άλλο.Η σεξουαλική έλξη, υπάρχει όταν πληρούνται και άλλες προϋποθέσεις, επικοινωνίας, ψυχαγωγίας γενικά όταν ξεχωρίσεις το άλλο άτομο από το σωρό.Αυτή όμως η διάσταση, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα σχετικά με διάρκεια ή απόφαση να είναι μαζί δύο άνθρωποι.Ένας ώριμος άνθρωπος, μπορεί να καταλάβει μέσα σε δύο τρεις μήνες που πάει το πράγμα.Έχω παραδείγματα φίλων μου, που ενώ βλέπουν από την αρχή ότι ο άλλος αποστασιοποιείται, εθελοτυφλούν και μετά πέφτουν από τα σύννεφα.Προφανώς, στη φίλη συνέβη , αυτό που λέει η Λένα, δηλαδή μετά από μία κακή σχέση νόμισε ότι βρήκε αυτό που της αξίζει. Το έχω πάθει και εγώ. Αυτό λέγεται απειρία και είναι πολύ θετικό που συνέβη στην αρχή.Προσωπικά, σε τόσο σύντομη σχέση, δεν θα ενδιαφερόμουν, να ακούσω το λόγο που ο άλλος δε θέλει να συνεχίσουμε, αφενός για να προστατεύσω τον εαυτό μου, από το να ακούσω κάτι χοντροκομμένο ή βάρβαρο, αφετέρου γιατί δεν έχει σημασία ο λόγος. Είτε δε με θέλει είτε βρήκε άλλη είτε περνάει φάση, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.Το μόνο σίγουρο είναι ότι πλέον δεν τα παίρνω προσωπικά αυτά, γιατί όταν μια σχέση λήγει πριν ξεκινήσει, είναι προφανές, ότι ο άλλος δε θέλει να με γνωρίσει καν.
