Είναι απαίσια συμπεριφορά, και κατατάσσει αυτομάτως τον άλλο στην κατηγορία μ**ας.Απλώς να: άπαξ και βεβαιωθείς ότι δεν τον πάτησε νταλίκα, και παρόλ'αυτά εξαφανίζεται, μετά τι περιμένεις να ακούσεις; Σάμπως έχει σημασία;Μα πρώην, μα τα ψυχολογικά του, μα οτιδήποτε. Ή ας πούμε, αυτό το "μήπως έκανα κάτι;"Μα, και να'κανες κάτι... τον εμπιστεύεσαι αυτόν για να στο πει; Ένας ώριμος άνθρωπος θα σου πει "με πείραξε αυτό κι εκείνο", μόνος του. Αν δεν το λέει καν κι απλώς εξαϋλώνεται, δεν είναι ο τύπος που επαφίεμαι στην κριτική του. Απαπα. (Αν εξαφανίζονταν συχνά, μόνο τότε θα με προβλημάτιζε και θα το έψαχνα. Αλλά για έναν; Όταν ξέρουμε πόσο συνήθης πρακτική είναι δυστυχώς το ghosting; Μόλις ξεπεράσεις το σοκ απλώς τον διαγράφεις από τον σκληρό.)
Σχολιάζει ο/η