Ο καθένας διαχειριζεται το πόνο της απώλειας όπως νομίζει. Εχω μια φιλη που κάποτε βγήκε στα κανάλια το δράμα που ζούσε σε οικογενειακό επίπεδο όταν έχασε τον αδερφό της κ κρατούσαν ένα μήνα το σώμα του στο σπίτι. Οι άνθρωποι ήταν καταρακωμενοι..δυστυχισμένοι..δε μπορούσαν να το πιστέψουν.Δεν έχει να κάνει ούτε με το μορφωτικό επίπεδο έχω να σας πω διότι ήταν και υψηλό. Έχει να κάνει με το γεγονός ότι χάνεις το παιδί σου. Φαντάζομαι δεχτήκαν βοήθεια οικογένειακως γιατί αλλιώς δε παλευεται. Ο καθένας το διαχειριζεται διαφορετικα..