#7 Δεν ξέρω αν συμβαίνει στην πλειοψηφία, αλλά και εγώ είχα μια κρίση 1.5-2 χρόνια αφου ήρθα εδώ. (επίσης Αμερικη, επίσης διδακτορικό) Νομιζω είναι η χρονική στιγμή που έχει περάσει ο ενθουσιασμός του καινούργιου αλλά δεν έχεις προσαρμοστεί και σου λείπει η οικειότητα, η παρέα, η οικογένεια που είχες στη Ελλάδα. Αυτό που με κράτησε ήταν φυσικά το διδακτορικό αφού είναι κάτι που αγαπώ πολύ. Προσπάθησε να βγεις, να κάνεις μαθήματα, να γνωρίσεις κόσμο (όχι μόνο Έλληνες), να ταξιδέψεις και αν είσαι ανοιχτή πιστεύω σύντομα θα προσαρμοστείς. Μετά απο 8 χρόνια αισθάνομαι πλέον πιο οικεία εδω από ότι στην Ελλάδα. Εκτός βέβαια αν έχεις αμφιβολίες για τις σπουδές σου (ή το πανεπιστήμιο) οπότε να αρχίσεις να σκέφτεσαι μήπως χρειάζεσαι αλλάγη. Για το ρατσισμό και το μίσος τα είπε ωραία η Α μπα. Ήταν ενα σοκ οι εκλογές αλλά αυτό που βλέπω με χαρά ειναι οτι ο κόσμος οργανώνεται και σε ακαδημαικά περιβάλλοντα είδικα γίνονται πάρα πολλές σχετικές εκδηλώσεις. Πορείες για το περιβάλλον, την επιστήμη, συζητήσεις για το ρατσισμό, black lives matter κτλ. Είναι ευκαιρία να πας, να συζητήσεις και να γνωρίσεις ανθρώπους!