κανεις μια πολυ σωστη παρατηρηση και ειναι λογικο αυτο που λες σε μεγαλο βαθμο, αλλα περα απο το να εισαι περηφανος για τον εαυτο σου, για πραγματα που εσυ ο ιδιος καταφερες μπορεις και να εισαι περηφανος για αλλους, νομιζω βλεπεις πολυ μονοπλευρα την εννοια της περηφανιας. περηφανια νιωθεις για εναν ομοειδη σου που διεπρεψε σε κατι σημαντικο επειδη αντιπροσωπευει την χωρα σου, περηφανος μπορεις να νιωθεις και για κατι σημαντικο που καταφεραν οι προγονοι σου. φυσικα περηφανος μπορει να νιωθεις και για οποιονδηποτε ανθρωπο στον κοσμο ασχετου καταγωγης, αμα αυτος εκανε κατι που σε ενεπνευσε σε μεγαλο βαθμο, αλλα οταν ειναι συμπατριωτης σου πως να το κανουμε, ταυτιζεσαι παραπανω με την ολη κατασταση, ειναι απλα ενα αισθημα. το θεμα ειναι να ξερεις να το διαχειριστεις και να μην περασεις το οριο και καταληξεις στον εθνικισμο