Αν και δεν μου αρεσουν οι σειρες με βρυκολακες,με βαμπιρ,με πλασματα τα οποια ζουν πινοντας το αιμα των ανθρωπων,παρατηρησα οτι η τηλεοραση εχει κυριολεκτικα πλημμυρισει απο τετοιες σειρες.Στις-ελαχιστες- περιπτωσεις που παρακολουθησα καποιες απο αυτες παρατηρησα μια ,αλλα πολυ μεγαλη,διαφορα σε σχεση με τον κινηματογραφικο Δρακουλα-Κριστοφερ Λη ,με τον οποιον μεγαλωσαν οι γενιες του 1950 και του 1960.Οι "νεοι βυκολακες" δεν δρουν πια μονον καλυμμενοι απο το σκοταδι της νυχτας.Δρουν εξ ισου "αποτελεσματικα"και υπο το φως της ημερας.Και αυτο τους κανει πολυ πιο επικινδυνους......