Οσο και να μου αρέσει η τελευταία σου παράγραφος (γι'αυτό πάτησα ναι),στην πραγματικότητα αν το πει στη γυναίκα του θα συμβούν τα εξής: αυτός θα αισθανθεί ΠΟΛΥ άντρας, που σφάζονται στην ποδιά του οι γυναικούλες, και η γυναίκα του (που σιγά μη δεν έχει παρει χαμπάρι) θα γουστάρει που κέρδισε ΑΥΤΗ το κελεπούρι και θα την βγάλει την άλλη κακιά, αντροχωρίστα και ''είναι δικός μου μωρή, άστον ήσυχο''. Είναι μεγάλη παθογένεια να ζεις με άπιστο και όσες κοπέλες ξέρω που το ανέχονται αυτό (αξιολογότατες κατά τ'άλλα) καταλήγουν να κάνουν παιδί μαζί του για να τον ''δέσουν'' και να αποδείξουν στην πάσα μία ότι ''σε αυτές γυρίζει τα βράδια''. Ειδικά με αυτή τη νοοτροπία μου έρχεται να ξεράσω. Μη σώσει και έρθει ο λεχρίτης. Αλλά τι να κάνουμε...