Prince,Ιδού ένα απλό και διαφωτιστικό σχήμα:http://sites.psu.edu/mqlrcl/wp-content/uploads/sites/31128/2016/02/image-20150610-6804-12xtieo.pngΌταν η ταυτότητα φύλου (gender identity) ενός ατόμου, δηλαδή η προσωπική του αίσθηση για το φύλο του συνάδει με το βιολογικό του φύλο (biological sex) τότε κάποιος λέμε ότι είναι cis/cisgender. Όταν η ταυτότητα φύλου ενός ατόμου δεν συνάδει με το βιολογικό του φύλο τότε κάποιος είναι transgender (διεμφυλικός). Το εν λόγω άτομο μπορεί να προβεί σε medical επαναπροσδιορισμό φύλου (sex) και εκεί εισέρχεται ο όρος transsexual (διαφυλικός). Τα trans άτομα που δεν προβαίνουν σε χειρουργικούς επαναπροσδιορισμούς κ.λπ. είτε λόγω αδυναμίας, είτε λόγω (απόλυτα συνειδητής) επιλογής δεν καλούνται transsexual. (Εννοείται πως και transsexual άτομα μπορούν να προσδιορίζονται με τον ορισμό ομπρέλα trans/transgender). Δηλαδή, τυπικά, ένα transsexual άτομο είναι πάντοτε transgender (διεμφυλικό), ενώ ένα transgender δεν είναι πάντοτε transsexual. Τέλος ένα transgender/sexual άτομο μπορεί να επιδεικνύει την ίδια …γκάμα σεξουαλικού προσανατολισμού με ένα cis άτομο, γι’ αυτό υπάρχουν gay transmen και λεσβίες transwomen κ.λπ..(Νομίζω ότι δεν θα ήθελα να σχολιάσω, σοβαρά, το 10.7.2017 | 04:16.Να πω μόνο πως κάτι τέτοια ακούγονται σαν να λέμε ότι ο μόνος τύπος gay που αναγνωρίζουμε είναι οι κωλομπαράδες του Τom of Finland ...υπέρμετρη (δις) σχηματοποίηση. :-)_______Καραβαν’«(πχ. Είναι ιδιαίτερα περίπλοκο να εξηγήσω σε καλοπροαίρετο μεν αλλά ανίδεο άνθρωπο πώς ένα τρανς παιδί που είναι παρθένο κατά τ'άλλα δεν είναι διεφθαρμένο σεξουαλικώς από κάποια φανταστική κακοποίηση που αποζητά αλλαγή φύλου.)»Huh!?Ποιος ήρθε;«Το άρθρο που παρέθεσες το διάβασα και παραλείπει να πει κάτι κατά την γνώμη μου πολύ σημαντικό: ότι μεγάλο μέρος της κοινωνικής απώθησης και φοβίας προς τις τρανς προέρχεται από τις ίδιες τις cis γυναίκες»Το άρθρο νοηματικώς είναι εστιασμένο στον τίτλο του: «How Society Shames Men Dating Trans Women & How This Affects Our Lives». Μιλάει για την κοινωνία, ως σύνολο, και η κοινωνία προφανώς αποτελείται , κατά το ήμισυ, από γυναίκες. Μπορεί οι άντρες, παραδοσιακά, να είναι οι πιο «vocal» και «αντιδραστικοί», αλλά δεν τις αποκλείει από τις ευθύνες. Συμφωνώ στο ότι δεν πιάνει όλα τα facets της τρανσφοβίας (που ανακλαστικά επιφέρει στίγμα στους σχετιζόμενους με τρανς). Σε έτερο χρόνο θα μπορούσε π.χ. να αναλυθεί και η (αρνητική) συνεισφορά των TERFS/SWERFS (trans exclusionary radical feminists/ sex worker exclusionary radical feminists) και τελοσπάντων των Radicals κυρίως από το β’ κύμα, που υποστηρίζουν βιολογικό ντετερμινισμό/ουσιοκρατία σε αντιδιαστολή με την (θετική) συνεισφορά του τρανσφεμινισμού, του διαθεματικού φεμινισμού (γ’ κύμα) των gender studies κ.λπ.. Πάντως, υπάρχει μία γενικότερη αίσθηση ότι ο κόσμος «θηλυκοποιείται», θα ακούσεις από ιατρικοφανή ντοκιμαντέρ που σου λένε για την επίδραση των αρωμάτων ή των πολέμων στην γένεση gay παιδιών, μέχρι συζητήσεις καφενείου: άντρες και γυναίκες cis (…εντελώς «ισόποσα», κατά την δική μου άποψη, με τους άνδρες κλασικά να είναι πιο φοβικοί) να γκρινιάζουν για το «πού χάθηκαν οι πραγματικοί άνδρες». Τα «αντισταθμηστικά» δλδ οι real life λεσβίες (κι όχι οι porn τραγέλαφοι), το φάσμα που άπτεται του ανδρόγυνου και της αρρενωπότητας, αλλά και το τρανς φάσμα ftm, είναι για διάφορους λόγους ακόμη αρκετά "αόρατα".
