#1 Πολύ κοινή ιστορία, αλήθεια! Μου συνέβη ακριβώς το ίδιο (και νόμιζα ότι αυτά συμβαίνουν μόνο σε άλλους). Βέβαια εμένα δεν ήταν σχέση χρόνων, ήταν περιστασιακή, αλλά εγώ είχα κολλήσει με αυτό το παιδί και μου άρεσε πάρα πολύ. Μέχρι μια μέρα που βρεθήκαμε μετά απο καιρό και μου λέει I have a boyfriend και είμαι bi καλύτερα let's be friends και μου ήρθε κεραμίδα στο κεφάλι. Εκείνη την ώρα αντέδρασα πολύ χαλαρά και του είπα πως χαίρομαι γι' αυτόν όμως μέσα μου σοκαρίστηκα και στεναχωρήθηκα γιατί εγώ τον γούσταρα πολύ. Ταυτόχρονα δε μπορούσα και να ζηλέψω, δε μπορούσα να φέρω τον εαυτό μου σε ανταγωνιστική θέση με το αγόρι του με τον ίδιο τρόπο που αναπόφευκτα θα ένιωθα αν ήταν κοπέλα. Γενικά μπερδεύτηκα πολύ, δεν ήξερα πώς να νιώσω, σκεφτόμουν αν θα μπορούσα να το είχα αποτρέψει, σκεφτόμουν αν δεν του άρεσε το σεξ μαζί μου και γιατί. Έζησα όλα τα κλισέ που κορόιδευα, ενώ έχω φίλους γκέι (αλήθεια) και είμαι πολύ κουλ, όταν ο δικός μου ο γκόμενος έγινε μπάι καθόλου κουλ δεν ήμουν, αδυνατούσα να το χωνέψω, πίστευα πως ίσως περνάει μια φάση και θα ξαναγίνει στρέιτ (ήταν βέβαια και το τσούξιμο της απόρριψης). Τέλος πάντων μη στα πολυλογώ, το επεξεργάστηκα και τελικά το αποδέχτηκα. Λίγο καιρό μετά ο συζητήσαμε ξανά και μου ανοίχτηκε πολύ, και τελικά χάρηκα ειλικρινά γι' αυτόν, γιατί με το αγόρι του είναι πιο χαρούμενος από ποτέ. Να σας πω επίσης πως τώρα κάνουμε και παρέα όλοι μαζί, τόσο κουλ είμαστε. (Όλα αυτά που είπα δε βοηθάνε πολύ την #1 αλλά εγώ ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας για να ξέρετε ότι είναι βγαλμένα μέσα απ' τη ζωή. Cheers!)