#7 Χωρίς να μπορώ να ξέρω (ούτε και θέλω να σχολιάσω) τις δύο πλευρές της άσχημης σχέσης που έχεις με την αδερφή σου, θα σου πω ένα πράγμα από την πλευρά της κόρης. Η μαμά μου με την αδερφή της έχουν πολύ κακή και ανταγωνιστική σχέση, για λόγους που φυσικά έβλεπα μόνο από την πλευρά της μαμάς μου (η θεία μου ήταν πάντα παραχαϊδεμένη από τους γονείς και ταυτόχρονα ζήλευε τη μαμά μου που πέτυχε περισσότερο στη ζωή της, επαγγελματικά και συναισθηματικά). Στο δια ταύτα: δε μπορείς να φανταστείς πόσες φορές η θεία μου με υποτίμησε, με ειρωνεύτηκε, μου έβαλε τις φωνές για τελείως ασήμαντα πράγματα, απαξίωσε ό,τι έκανα, από τις παιδικές μου ζωγραφιές ως τους βαθμούς μου στις Πανελλήνιες. Όντας πια μεγάλο παιδί (25), μπορώ να δω κάποια πράγματα αντικειμενικά, μπορώ να δω και την πλευρά της θείας μου στη μεταξύ τους σχέση και να αναγνωρίσω ότι είχε κι αυτή τα δίκια της. Δε μπορώ όμως να της συγχωρήσω όλο το άχτι και την κακία που έβγαλε πάνω μου εξ αιτίας της μαμάς μου γιατί εγώ δεν της έφταιγα σε τίποτα. Μου άφησε τρομερή πίκρα.Σε συμβουλεύω λοιπόν να προσέξεις περισσότερο πώς συμπεριφέρεσαι στα ανηψάκια σου. Όταν βλέπεις κάτι που έφτιαξε ένα εξάχρονο παιδάκι με αγάπη προς τον παππού του και το μόνο που έχεις να σχολιάσεις είναι μια ξερή παρατήρηση για το ορθογραφικό, εγώ το μόνο που βλέπω είναι κόμπλεξ. Πίστεψέ με το παιδί δεν είναι χαζό, καταλαβαίνει την απόρριψή σου χωρίς να καταλαβαίνει γιατί. Όσο για τους γονείς, φυσικά και υπερασπίστηκαν το παιδί τους, το προστατεύουν από το να γίνει θύμα του μεταξύ σας ψυχρού πολέμου κι έτσι θα κάνουν πάντα. Μη σε εκπλήσσει.