Τότε να σου εξηγήσω γιατί.Δεν είναι μια 25χρονη που έχει σύνδρομο ξεχωριστής χιονονιφάδας. Είναι γυναίκα 50 χρονών με δύο μεγάλα παιδιά, η οποία θεωρεί απόρριψη να μην της απαντήσει η ‘α μπα’ και πιέζει εκβιάζοντας ψυχολογικά ακόμα και μια άγνωστη στο ίντερνετ «θλίψη, απόγνωση, σώσε με, δεν αντέχω άλλο», που όπως είδες, έπιασε – της απάντησα μετά το «μη με αγνοήσεις ξανά». Νομίζεις ότι αυτό το κάνει μόνο στο ‘α μπα’;Σχεδόν κάθε μέρα διαβάζουμε ερωτήσεις από παιδιά που υποφέρουν από τις τύψεις που τους έχουν δημιουργήσει οι γονείς τους, γονείς που ψάχνουν ανακούφιση για τις δικές τους ανεπάρκειες στους άλλους, αλλά πρώτα πρώτα στα παιδιά τους, και προσπαθούν να τα κρατήσουν δίπλα τους με συναισθηματικό εκβιασμό. Τώρα είχαμε την ευκαιρία να δούμε την άλλη πλευρά. Η γυναίκα αυτή δεν μας λέει γιατί η φίλη της δεν την θέλει μαζί. Δεν λέει γιατί την «γράφει» η κόρη της. Δεν μας λέει τι ζητάει, για να καταλάβουμε γιατί απορρίπτεται. Για πάρε τη θέση της κόρης της, που ακόμα δεν ξέρει πού παν τα τέσσερα, και έχει μια μάνα που της λέει «με γράφεις», και να είσαι σίγουρη ότι το λέει ακριβώς όπως τα λέει σε εμάς, εδώ, και ακόμα χειρότερα. Εσύ διάβασες μια εκδοχή αυτών που γράφει. Εγώ διάβασα μια άλλη. Δεν θα συμφωνήσουμε μάλλον, αλλά εσύ δεν διάβασες τα τέσσερα προηγούμενα που έστειλε, ούτε διαβάζεις κάθε μέρα γράμματα παιδιών που δεν αντέχουν άλλο την πίεση από την θλίψη της μάνας τους. Παίρνω το μέρος των παιδιών, ειδικά των ανήλικων.(Η πρόταση που κάνεις, να «μιλήσει στον γιο της», είναι για μένα λάθος. Να του πει ότι νιώθει μοναξιά; Ότι νιώθει απόρριψη από αυτόν; Αυτά δεν πρέπει να λέγονται από γονιό σε παιδί. Δεν είναι ευθύνη του παιδιού να κάνει ψυχανάλυση στη μάνα του για να την καθησυχάσει, είναι τεράστιο αυτό το βάρος.)