#3.Αυτό που όλοι ζοριζόμαστε,που το συζητάμε μεταξύ μας,αλλά ποτέ δε βάζουμε όρια στο γαϊδούρι της οικογένειας,το έχουμε κατοχυρώσει κάπου επίσημα σαν πατέντα της ελληνικής οικογένειας;Δεν ξέρω,αν έχουμε την αποκλειστικότητα,αλλά το κάνουμε τόσο καλά,που κάποια πνευματικά δικαιώματα πρέπει να τα διεκδικήσουμε.Η γιαγιά σου είναι μεγάλη γυναίκα κι έχει τα προβλήματα της.Αν κι εκείνη θα έπρεπε,να βάλει όρια στο θείο-Τρίπολη,υπό αυτές τις συνθήκες μάλλον δε γίνεται.Η μητέρα σου κι ο θείος-Αθήνα πρέπει να μιλήσουν στο θείο-Τρίπολη.Χωρίς φωνές και ιστορίες να του εξηγήσουν πώς έχουν τα πράγματα.Ευπρόσδεκτος ο νεαρός στην Αθήνα,χαρά σας να τον βλέπετε,αλλά πρέπει να συμφωνήσετε σε δυο-τρία βασικά,ώστε η επίσκεψη του να μην ανατρέπει έτσι βίαια κάθε φορά την καθημερινότητα σας.Αν και στη Λένα φαίνεται κάπως το να αναλάβει η μάνα σου τον ξάδερφο,χωρίς να υπολογίζει στη δική σου βοήθεια,για μένα δεν είναι τόσο παράλογο.Ζω,ας πούμε αντίστοιχες καταστάσεις,και το καταλαβαίνω.Η μάνα μου έχει ιδιαίτερη αδυναμία στα ανίψια της και καλά κάνει.Κι εγώ τα αγαπώ πολύ.Θέλει να τα φροντίσει με κάθε δυνατό τρόπο.Όρια όμως δε βάζει κι εκείνα θεωρούν πολλά πράγματα δεδομένα.Για παράδειγμα έρχονται για διακοπές στο νησί,όπου έχουν δικό τους σπίτι πλήρως εξοπλισμένο,φέρνουν και τις παρέες τους και θεωρείται αυτονόητο,ότι η μάνα μου θα ταϊζει και τους ίδιους και τους φίλους τους.Ξαφνικά έχει να εξυπηρετήσει ένα λόχο.Εκείνη το θέλει,εκείνη δεν μπορεί να τους κακοκαρδίσει,εγώ,που επίσης πάω για διακοπές,γίνομαι λάστιχο.Δεν τη βλέπω ξενοδοχείο,όταν πάω.Ούτε επιπλέον βάρος γίνομαι και πάω πρόθυμη κι αποφασισμένη,να βοηθήσω σε όλα τους δικούς μου.Το θέλω.Όχι όμως να φορτώνομαι κι άλλους δέκα νοματαίους,γιατί η μάνα μου δεν μπορεί να πει τα αυτονόητα.Μπαρουτιάζω,γιατί κλαίγεται,που δεν τα βγάζει πέρα,ρίχνουμε τους καυγάδες μας,αλλά στο τέλος τη λυπάμαι και δεν μπορώ να την αφήσω αβοήθητη.Θα μπορούσα να μιλήσω εγώ,δε φοβάμαι μην παρεξηγηθώ με τα ξαδέρφια μου.Πιστεύω θα καταλάβαιναν.Η μάνα μου κι ο πατέρας μου (είναι το ίδιο ύφασμα κι αυτός) θα μου την έπεφταν,μην τυχόν και κουνηθεί μισό πετραδάκι απ΄το ιερό οικοδόμημα της αγίας οικογένειας.Για λίγες μέρες που κατεβαίνω αποφασίζω,ότι δεν αξίζει τον κόπο,να το περάσω κι αυτό.Καλύτερα λάντζα κι αγαπημένοι.Λάθος μου,το ξέρω.Περισσότερο τα δικά μου είπα να ξεκάψω,παρά σε βοήθησα,αλλά ίσως να είναι κάποια ανακούφιση,ότι δεν είσαι μόνη σ'αυτή την παράνοια.
