Το πένθος διογκώνει τα συναισθήματα και όλα βιώνονται πιο έντονα, όμως αποκαλύπτει και το ποιοι πραγματικά είμαστε. Δεν είναι όλοι ευγενικοί όταν πενθούν. Πιστεύω πως η οικογένεια του το ίδιο θερμά θα σε υποδεχόταν και στην περίπτωση που θα πήγαιναν τα πράγματα όπως τα είχατε σχεδιάσει. Δεν θα πρέπει να σε ταλαιπωρεί η σκέψη του τι είναι πιο σωστό να κάνεις, δεν υπάρχει σωστό και λάθος και αυτό το γνωρίζουν όλοι όσοι πένθησαν. Είναι μια γνώση όμως που έρχεται αφού ορθοποδήσουμε. Πάντα είναι ευπρόσδεκτοι όσοι έρχονται να μας θυμίσουν ότι το αγαπημένο μας πρόσωπο ήταν αξιαγάπητο. Αυτό που σίγουρα δεν θέλουμε, είναι να αισθανθούμε ότι ο άνθρωπος μας ξεχάστηκε.Να είσαι βέβαιη ότι η οικογένεια του σέβεται και το δικό σου πένθος, δεν έχει σημασία αν σε γνώριζαν ή όχι, είσαι κομμάτι της ζωής του ανθρώπου τους.Να κάνεις ό,τι νιώθεις γιατί έχει αφετηρία την αγάπη, που είναι η μεγαλύτερη παρηγοριά, μπροστά σε κάτι τόσο σκληρό και άδικο.Πέρασες κι εσύ πολύ δύσκολα και θα ζεις με τις εικόνες και τις μνήμες όμως, σε διαβεβαιώνω κι εγώ γι'αυτό που λέει και η rosa nera και που δεν πίστευα ότι είναι δυνατόν να γίνει: Μια μέρα θα ξυπνήσεις και δε θα πονάει τόσο πολύ. Καλή δύναμη σου εύχομαι.(Εμείς, τα μικρότερα και τρελά παιδιά, δίνουμε πάντα την εντύπωση ότι δεν έχουμε ανάγκη. Παρόλο που δεν στερούμαστε αγάπης, λίγοι καταλαβαίνουν ότι μεγαλώνουμε σφυρηλατώντας μόνοι μας την πανοπλία μας, γιατί συνήθως προηγούνται οι άλλοι και δεν παίρνουμε σειρά για να μας φροντίσουν. Και νιώθουμε πολύ τυχεροί όταν γνωρίζουμε τον άνθρωπο που θα αφήσουμε να μας δει πιο βαθιά.)