Συμφωνώ κι επαυξάνω. Πρέπει να ξεχωρίσει η φίλη ότι Α. η πεθερά της είναι εκείνη βερσιόν ανθρώπων που σε τρελαίνουν με τα συγκαλυμμένα κακοποιητικά χαρακτηριστικά τους και Β. έχει χρέος να ενημερώσει τον άντρα της, ότι η μάνα του είναι μια συμφεροντολόγα που ξενοκοιμάται. Το Α. είναι ομολογουμένως δύσκολα διαχειρίσιμο, προσωπικά ευγνωμονώ το ότι συμπτωματικά είχα συνάντηση με την Ψ. μου την επομένη μιας ημέρας, όπου είχα από την πεθερά μου μπαράζ αποκαλύψεων για τον γάμο της και τη ζωή του πεθερού μου. Και τώρα ακόμα που το θυμάμαι παθαίνω συμφόρηση. Όμως νεύρα είχα εν τέλει μαζί της, γιατί με έφερε σ'αυτή τη δύσκολη θέση, να μου πει πράγματα "που δεν τα ξέρει ο Χ." που όμως εξηγούσαν τόσα για τη ζωή του. Και τώρα ακόμα που το θυμάμαι παθαίνω συμφόρηση. Νομίζω ότι για ένα μόνο δευτερόλεπτο σκέφτηκα να του τα πω, κι έχω τύψεις που το σκέφτηκα γιατί εγώ δε θα ήθελα να μου το κάνουν. Όπως κι εκείνος, ξέρω πολύ καλά ότι οι γονείς μου δεν ήταν τέλειοι, ήταν άνθρωποι.Τα άλλα αφήνω να τα αποκαλύψει η ζωή αν χρειαστεί, είναι αλλιώς να κατηγορείς κάτι απρόσωπο για τη θλίψη σου και αλλιώς να υπάρχει ένα πρόσωπο να θεωρείς υπεύθυνο γι'αυτήν.