Οσφραίνομαι άκυρο γκόμενο και πίσω από αυτόν και άλλους. Σωστά Δανάη;Τουλάχιστον εγώ υιοθετώ πλήρως το κείμενο σου, προσωπικά, σε αυτόν το τομέα, τον συναισθηματικό. Καθότι άβυσσος η ψυχή του άλλου/άλλης, άλλη μία η δική μας, άντε μετά να επιμείνεις...!