#1 δεν νομίζω ότι συνειδητοποιείς τι προτείνεις στην τεμπελούκα φίλη σου. Αλλά ακόμα κι αν έχεις όλη την καλή διάθεση να την... "αναλάβεις" (δηλαδή να της κάνεις την υπηρέτρια και να έχεις την ευθύνη όσων την αφορούν που αυτή δεν θα κάνει γιατί είναι τεμπέλα), μέχρι πότε πιστεύεις ότι θα μπορείς να το κάνεις? Τώρα το λες γιατί σου φαίνεται noble και ίσως και μάλλον εύκολο. Όταν έχει περάσει ο καιρός όμως, και η φίλη σου είναι αρντάν σε έναν καναπέ όλη μέρα, κομάτια από την πολλή δουλειά (!!), κι εσύ (που θα είσαι επίσης κουρασμένη από τη δουλειά) θα πρέπει να συγιρίσεις, να πλύνεις πιάτα, να σφουγγαρίσεις, να μαγειρέψεις, να πληρώσεις λογαριασμούς, να πας σουπερμάρκετ, να κάνεις τις εξωτερικές δουλειές κλπ κλπ κλπ (ατελείωτη λίστα), όλα μόνη σου, τότε δεν νομίζω να σου αρέσει πια η φίλη σου. Ενθουσιάζεσαι και παραβλέπεις την πραγματικότητα. Μην κάνεις αυτό το λάθος και βάλεις τον εαυτό σου σε τέτοια περιπέτεια.Πέραν τούτου, η φίλη σου είναι τεμπέλα. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε ένα υποστηρικτικό γι'αυτήν και την τεμπελιά της περιβάλλον, που δεν την βοηθάει να ξεκουνηθεί. Κι εσύ της προτείνεις να φύγει από αυτό και να την αναλάβεις εσύ. Δηλαδή της προτείνεις να συνεχίσει να είναι τεμπέλα, σε διαφορετικές πλάτες (τις δικιές σου), ελπίζοντας τι? Ότι θα αλλάξει? Πως? Δεν νομίζω ότι έχεις καταλάβει ότι αυτό που της προτείνεις δεν της κάνει καλό. Δεν την βοηθάει. Αντιθέτως. Για σκέψου το.