Maggie αφού σου αρέσουν οι ιστορίες των τσιφούτηδων, θα πω δύο τρεις έτσι για το καλό! Να τονίσω ότι αυτές οι ιστορίες αφορούν πρώην παρέες μου καθότι τσιγκουνης στα λεφτά = τσιγκουνης και στα αισθήματα (απαραβατος κανονας) 1.Καρατσιγκουνης νο1 μας έβγαλε για ποτό στα γενέθλιά του. Είχε κλείσει τα 23 τότε. 23 χρόνια ζωής και δεν είχε καταλάβει ότι ένα μπουκάλι κρασί ΔΕΝ αντιστοιχεί σε 15 άτομα. Καταλαβαίνεις τι έγινε…. Θεία κοινωνία! 2.Καρατσιγκουνα, όταν κάποιος από την παρέα είχε γενέθλια του έφερνε δώρα από τα περισσευματα “δώρων “ από το μίνι μάρκετ των γονιών της. Το τι τσαντάκια Dove και το τι μπολ Amita μοιραστηκαμε δε λέγεται. Όταν ξεμεινε από αυτά ξοδευε από 5-7 ευρώ ανά δώρο. Όλα της τα ρούχα μαρκέ εννοείται. Τα δικά μας δώρα στην αρχή ήταν της τάξεως των 30 ευρώ. Όταν είδαμε τι παίζει έγιναν των 10 ευρώ. Τώρα δεν παίζει καν φιλία οπότε αποδεσμευτηκαμε όλοι από τα “εξοδα”! 3.Καρατσιγκουνης νο2 σε πρώτο ραντεβού πλήρωσε “αναλογικά “με το πόσο έφαγε “γιατί ήταν άδικο να πληρώσει τις πατάτες όταν εκείνος έφαγε 2-3 μονο”. Δεν υπήρξε 2ο ραντεβού… 4.Ο Καρατσιγκουνης νο1 πάλι ερχόταν πάντα τελευταίος στις ταβέρνες για να του λέμε “μα έλα τώρα….μη βγάζεις λεφτά για 2 ποτήρια ρετσινα “. Μια μέρα μου λέει “είναι κάτι φίλοι μου σε μια ταβέρνα αλλά δε βιάζομαι. Θα πάω τελευταίος και κλασσικά δε θα με αφήσουν να πληρώσω “. Ετσιιιιιιιιιι μες στη μάπα!!