Να δεχθούμε - σύμφωνα με τα πολιτικά μας ήθη - ότι γίνεται δεκτή η τοποθέτηση ως μετακλητού υπαλλήλου, ενός συγγενικού προσώπου ως συμβούλου κάποιου υπουργού.(Παρένθεση : Αν και θα έπρεπε επίσης να ελεγχθεί και να τεκμηριωθεί, ότι η αρχική του/της πρόσληψη στο Δημόσιο έγινε με όλους τους όρους που προβλέπονται και όχι λόγω συγγένειας με τον βουλευτή). ΟΜΩΣ, από αυτό μέχρι το σημείο να ειρωνεύεται ο/η ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ/ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ όσους αντιτίθενται πολιτικά στο αφεντικό του/της, δείχνει επίσης τα πολιτικά μας ήθη.Γιατί έχει γίνει ανεκτό - κόντρα σε κάθε έννοια δημοκρατίας -, ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΝΑ ΘΕΩΡΟΥΝ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΤΙ ΕΊΝΑΙ ΥΠΟΛΟΓΟΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΤΟΥ.Κατά συνέπεια η συγκεκριμένη κυρία - ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΟΤΙ ΟΥΤΕ ΤΟ ΦΥΛΟ ΠΑΙΖΕΙ ΡΟΛΟ - "εκπαιδεύτηκε" να θεωρεί κάθε αντίθετη γνώμη, ως πλήττουσα και θίγουσα την "περιουσία" της εξουσίας του αφεντικού της και την δικιά της.Τελευταίο συμπέρασμα : Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ, ΚΕΝΤΡΩΑΣ Ή ΔΕΞΙΑΣ ΤΑΜΠΕΛΑΣ.