Εγώ πάλι θα ήμουν πολύ πολύ χαρούμενη είτε με μαλλί Κινέζας, είτε με κατσαρό α λα Μαρία Σολωμού, αλλά η φύση με «προίκισε» (χμμμφφφφ) με το άλλο, που το λες και καλά σπαστό, αλλά καμία σχέση με σκάλες και κυματισμούς - απλά ένα φυσικό φριζάρισμα λες και έβαλα δάχτυλο σε πρίζα. Και που βγάζει και άσπρες τρίχες μόνο στο στεφάνι. Γκρρρρ.Οπότε, ισιομάλλες και κατσαρομάλλες, ευχαριστήστε τα γονίδιά σας, υπάρχουν και χειρότερα :-P