Αγαπητή #4,Η πρώτη σκέψη που έρχεται στο μυαλό είναι αυτό που είπε και η Λένα πως ο παιδίατρος είναι ξεκαθάρα Δανός για να επιμένει σε αυτό που λέει.Επειδή μένω στη Δανία, σκέφτηκα να μοιραστώ την εμπειρία μου από το εργασιακό περιβάλλον. Είναι πολύ πιο συνηθισμένο εδώ και στους άντρες και στις γυναίκες ανεξαρτήτως ηλικίας και οικεγενειακής κατάστασης να τηρούν με θρησκευτική ευλάβεια τον διαχωρισμό εργασίας – προσωπικού χρόνου. Γι’αυτό άλλωστε και είναι διάσημοι οι Δανοί για την ισορροπία εργασίας-οικογένειας. Το ιδανικό και επιθυμητό είναι να δουλεύεις 8-4 και μετά να κατεβάζεις ρολά. Μην παρεξηγηθώ, μια χαρά είναι αυτό και είναι και το νόμιμο και μακάρι να ήταν παντού έτσι. Όταν όμως προσπαθείς να πεις σε έναν Δανό ή μία Δανή ότι η εργασία σου είναι για σένα εκτός από βιοποριστικό μέσο αλλά και πάθος και πως πιθανώς να έχεις διαφορετικές προτεραιότητες, σε κοιτούν χωρίς να απαντούν και πιθανώς χωρίς ούτε να καταλαβαίνουν αυτό που τους λες. Κατ’επέκταση, σε μια τέτοια κοινωνία το να πει η μητέρα ‘θέλω να δουλέψω’ φαντάζει εξωγήινο. Στα πρακτικά τώρα, εάν εσύ δεν εργάζεσαι και άρα δεν είσαι σε άδεια μητρότητας, τότε ο σύζυγός σου δικαιούται έως και έξι μήνες άδεια πατρότητας (αν δεν κάνω λάθος) που μπορεί να τους πάρει σπαστά ή συνεχόμενα. Ίσως να μπορείτε να βρείτε μία λύση ώστε κάποιο από το διάστημα που θα δουλεύεις εσύ το παιδί να μένει με τον πατέρα του μέχρι να φτάσει π.χ. τα δύο χρόνια. Τέλος, η άδεια μητρότητας είναι κι αυτή το πολύ ένα χρόνο, οπότε και οι Δανές κάποια στιγμή θα πρέπει να επιστρέψουν στη δουλειά, και τι θα κάνουν αν οι παππούδες-γιαγιάδες μένουν μακριά;Γιατί δεν ρωτάς και κανέναν άλλο παιδίατρο από περιέργεια;