Κε Δημοκίδη, γενικά έχω παρατηρήσει ότι έχετε μια ανθρωπιά και ευαισθησία σε απλές καθημερινές ιστορίες, σε απλούς ανθρώπους που καταπιέζονται καθημερινά . Μπράβο σας που κάνετε τον κόπο να τις αναφέρετε, είστε από τους ελάχιστους. Το άρθρο με την πωλήτρια είναι έτσι ακριβώς, είναι απίστευτο το πόσο πολύ πιέζονται και κουράζονται οι άνθρωποι στην λιανική, και είναι υποχρεωμένοι να είναι πάντα με το χαμόγελο, ο θυμός και η απόγνωση βγαίνει στο σπίτι μετά. Το ίδιο με τα ρουχάδικα που ο κόσμος ξεδιπλώνει με μανία τα μπλουζάκια για να τα δεί και τα πετάει μετά, οι πωλήτριες όλη την μέρα διπλώνουν μπλουζάκια από απερίσκεπτους πελάτες.