Σκέψου κιόλας, μέχρι και την δεκαετία του 70 επιτρέπονταν όλα αυτά. Ο δάσκαλος ή καθηγητής είχαν την απόλυτη εξουσία. Μόνο ο γονέας μπορούσε θεωρητικά να είναι εμπόδιο, εως τότε όμως οι περισσότεροι συμφωνούσαν καθώς "δάσκαλος είναι, ξέρει τι κάνει, χρειάζεται και λίγο φόβος για να διαβάζουν" (κάτι που πετύχαινε αλλά δεν το λες και σωστό). Μόνο σε κάναν τραυματισμό πιο σοβαρό αντιδρούσαν οι γονείς. Σφαλιάρες, χαρακιές κτλπ όμως ήταν στην ημερήσια διάταξη. Το 80 άλλαξαν όλα όμως μαζί και με την αλλαγή του Οικογενειακού Δικαίου στα πλαίσια της "Αλλαγής" τότε (που πράγματι ήταν τότε)Οπότε θαχε και ενδιαφέρον η ηλικία του καθηγητή, συχνά είναι άνω των 50. Επίσης η Πάτρα δεν είναι Αθήνα. Στην θέση του θα πρόσεχα για ένα διάστημα που κυκλοφορώ...