Η "ξενοφοβία" και ο "ρατσισμός" όπως πολλοί των βαφτίζουν είναι φυσιολογικότατο ανθρώπινο ένστικτο που βοήθησε τον άνθρωπο εξελικτικά να επιβιώσει. Ο άνθρωπος αρέσκεται στο να κάνει παρέα με ομοίους του, νιώθει ασφάλεια, και η αίσθηση του συνόλου και η συνοχή της ομάδας τον κάνει να αισθάνεται δυνατότερος.Γι'αυτό και ιδρύονται οι ομάδες και τα σωματεία, πάμε σε μπαρ που έχει κόσμο που μας μοιάζει ή θα θέλαμε να μας μοιάζει...Γι'αυτό οι Έλληνες της Νέας Υόρκης έχουν την περιοχή τους, την Αστόρια. Όπως εξάλλου οι Ισπανόφωνοι, οι Εβραίοι, οι Κινέζοι κ.τ.λ...Όμοιος ομοίω αεί πελάζειΜας αρέσει να βρισκόμαστε με ανθρώπους με τους οποίους έχουμε κοινά, νιώθουμε άνετα και δεν αισθανόμαστε πως θα πρέπει να είμαστε σε άμυνα είτε ενσυνείδητα είτε υποσυνείδητα. Γι'αυτό εξάλλου υπάρχει και η λέξη "ξένος".Τι σημαίνει "νιώθω ξένος";Τι διαχωρίζει ή ενώνει τους ανθρώπους;Το χρώμα, η γλώσσα, η Θρησκεία, τα έθιμα, τα ήθη, η οικονομική κατάσταση, το γούστο, τα ρούχα, η ηλικία... κ.τ.λ...Γιατί υπάρχει και η έκφραση "Μιλάμε την ίδια γλώσσα"; Τι σημαίνει;Σημαίνει έχουμε κοινά.Μοιραία λοιπόν κάποιος που για παράδειγμα μπαίνει στον Ηλεκτρικό και ακούει 12 διαφορετικές γλώσσες πέραν της δικής του αισθάνεται σε πρώτο επίπεδο ξένος. Όπως όταν βρίσκεται σε μια χώρα που δεν μιλάει την γλώσσα. Δεν αισθάνεται μέρος της ομάδας, βρίσκεται διαρκώς σε άμυνα ακόμα και αν δεν θέλει να το παραδεχθεί. Μας είναι εξαιρετικά άβολο να μην καταλαβαίνουμε τι λένε οι γύρω μας.Από την άλλη όταν τα μέλη της ομάδας μας (ίδιου χρώματος, θρησκείας, οικονομικής κατάστασης.κ.τ.λ...) δέχονται ενός είδους επίθεση (π.χ. οικονομική, αυξήσεις φόρων, μειώσεις μισθών) ή μειώνονται σε αριθμό (π.χ. υπογεννητικότητα) μοιραία εναντιωνόμαστε στην ανταγωνιστική ομάδα με την οποία δεν έχουμε κοινά και δεν ανήκουμε σε αυτήν που διεκδικεί τον δικό της χώρο στην δική μας περιοχή. Πότε τσακώνονται δύο άνθρωποι; Συνήθως όταν έχουν κάτι να χωρίσουν.Διαφορετικά δεν έχει κανείς τίποτα με κανέναν.
