Αγαπητοί συναναγνώστες, πριν πολλά χρόνια είχα δει μια ταινία - μη ρωτάτε ποια και τι, δε θυμάμαι - όπου υποτίθεται πως ένας άνθρωπος, μια γυναίκα, έπρεπε να σταλεί στο διάστημα και να έρθει σε επαφή με έναν εξωγήινο πολιτισμό. Για να αποφασίσουν οι δήθεν επιτροπές ποιος άνθρωπος είναι το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα της Ανθρωπότητας (αφού ως τέτοιος θα πήγαινε), έκαναν στους υποψηφίους διάφορα τεστ και ερωτήματα. Η καλύτερη υποψήφια για την αποστολή, με διαφορά, τελικώς δέχτηκε το εξής ερώτημα: "Κυρία ....., πιστεύετε στον Θεό;". Πολλοί απόρησαν, άλλοι γέλασαν, άλλοι κοιτιόντουσαν, για την ασυνήθιστη και άσχετη με το διάστημα ερώτηση - που άλλωστε τι νόημα μπορούσε να έχει για έναν επιστήμονα, αστροναύτη; Ο εκπρόσωπος της επιτροπής ξεκαθάρισε πολύ γρήγορα την φιλοσοφία της ερώτησης: Περισσότερο από το 90% του παγκόσμιου πληθυσμού, πιστεύουν σε κάποιο Θεό. Είτε το πιστεύετε, είτε όχι, κυρία Τάδε, ΔΕΝ είστε αντιπροσωπευτικό δείγμα της Ανθρωπότητας.Ομοίως, στην Ελλάδα, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Ευρωβαρόμετρου, το 81% του πληθυσμού δηλώνει πως πιστεύει σε κάποιο Θεό και το 16% κάποια ανώτερη δύναμη, ενώ μόνο το 3% δηλώνουν άθεοι. Για λόγους επιστημονικής αντικειμενικότητας (και για να είμαστε δίκαιοι), εγώ δεν θα υποθέσω πως 81% και 16% αντίστοιχα εννοούν ως Θεό τον Ιησού, αλλά πάντως περισσότερο από το 70% του ελληνικού πληθυσμού, δηλώνουν Χριστιανοί.Τον παραπάνω μακροσκελή πρόλογο έκανα, απλώς, για να υπενθυμίσω στους κατά τ' άλλα συμπαθείς και σεβαστούς σχολιαστές, ότι το Σύνταγμα, οι νόμοι, οι κανόνες και πρακτικές μιας Πολιτείας, ουδέποτε βασίζονται στην καθολική σύμπνοια και ομοφωνία ολόκληρου του λαού, αλλά της πλειοψηφίας. Αυτή άλλωστε είναι και η βάση της δημοκρατίας. Αν εγώ αγαπώ και επιθυμώ το χασίσι, είναι δικαίωμά μου, αλλά εφόσον η πλειοψηφία το βρίσκει κακό, η Πολιτεία το νομοθετεί ως παράνομο κι εγώ οφείλω να το σεβαστώ. Ο χριστιανισμός είναι, καλώς ή κακώς, η ισχυρή πλειοψηφία και πεποίθηση του ελληνικού λαού, και το Κράτος απλώς συνδράμει (με διάφορους τρόπους - εκ των οποίων φυσικά, προσωπικά βρίσκω την οικονομική συνδρομή εσφαλμένη) προς διευκόλυνση ή "απόδοση τιμής" της κυρίαρχης θρησκείας.Αν η επίσημη και πιο διαδεδομένη θρησκεία στην Ελλάδα ήταν ο Βουδισμός, να είστε σίγουροι ότι αυτή τη στιγμή θα σχολιάζαμε και θα κατακρίναμε τα χρήματα που ξοδεύει το Κράτος για την συντήρηση του χρυσού αγάλματος του Βούδα ή τους τόνους γάλακτος που αγοράζονται με κρατικά χρήματα για το λούσιμο του Βούδα.
Σχολιάζει ο/η