Η κυρία αποφάσισε να μην βαφτίσει το παιδί για να έχει το δικαίωμα της συνειδητης επιλογής και είναι η πιο σωστή απόφαση. Πουθενά στην γραφή δεν αναφέρεται νηπιοβαπτισμός ακόμα και ο Κύριος μας ο Ιησούς Χριστός βαφτίστηκε στα 30 του. Με εκπλήσσει το γεγονός ότι επιθυμεί το παιδί της να πάρει μέρος σε μια διαδικασία που μόνο συνειδητά και όχι μηχανικά συμμετέχει κάποιος. Εκεί το παιδί καλό είναι για το κοινωνικό στάτους του δηλαδή να του επιβάλουμε τις θρησκευτικές μας συνήθειες, και λέω συνήθειες γιατί έτσι φαίνεται ότι τις αντιμετωπιζει η μητέρα, ως συνήθεια και όχι σαν συγκεκριμένη θρησκευτική τελετή. Τώρα να πούμε και κάποια αλήθεια όμως, το ότι σε ένα παιδί που δεν είναι βαπτισμένο δεν του δινόταν όνομα μέχρι πριν λίγα χρόνια από την πολιτεία αυτό ναι, δεν ήταν ανεξιθρησκεια