Η παράσταση δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε. Πρωτίστως σκηνοθετικά ήταν ένα επιχείρημα από την κ. Ντενίση που δεν πέτυχε. Δύσκολο θέμα για έναν άνθρωπο-μύθο που πέθανε, σχετικά, πρόσφατα και διάφορα πρόσωπα που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στη ζωή του βρίσκονται εν ζωή και μάλιστα πρόκειται για δημόσια πρόσωπα. Αν και εφόσον κάτι, βιογραφικά δεν μπορείς να το παρουσιάσεις και να το θίξεις όπως είναι στη ρεαλιστική του βάση, τότε καλύτερα να μην το κάνεις καθόλου. Άσε κάποιον άλλο, μετά από χρόνια, όταν δεν θα έχει τέτοια, δικαιολογημένως, κολλήματα να το κάνει εκείνος.Σκέφτηκα ότι η κ. Ντενίση καλό θα ήταν μετά από την προηγούμενη, μεγάλη επιτυχία της, θεατρικά και σκηνοθετικά, "Σμύρνη μου αγαπημένη", να κάνει ένα διάλλειμα αν και θα μπορούσε να συνεχίσει να παρουσιάζεται το έργο "Σμύρνη μου αγαπημένη" με την ίδια λαχτάρα του θεατρικού κοινού να το παρακολουθήσει. Από την άλλη το γεγονός ότι άλλη μία νέα παράσταση ανεβαίνει με ηθοποιούς και τεχνικούς να έχουν εργασία και αυτό στις μέρες μας είναι υπολογίσιμο, χωρίς όμως να δικαιολογεί ενδεχόμενες ατέλειες ή αποτυχίες.Εξαιρετικοί στους ρόλους τους ήταν ο Ηλίας Μελέτης, Νεφέλη Ορφανού, Μιχάλης Μητρούσης, Νίκη Παλληκαράκη. Καλός ήταν και ο κ. Δημήτρης Σταρόβας σε κάτι που δεν τον έχουμε συνηθίσει, δηλαδή σε έναν ολοκληρωμένο και συγκροτημένο θεατρικό ρόλο πέρα των χαλαρών, χαβαλεδίστικων, ενδιάμεσων στιγμών των μουσικών σκηνών, στων οποίων τα προγράμματα συμμετέχει ως τραγουδιστής και μουσικός. Σε αυτή την παράσταση δεν παίζει κάποιο όργανο, ούτε τραγουδάει. Μπράβο του!Οι υπόλοιποι, γνωστοί ηθοποιοί έπαιζαν τους εαυτούς τους ή την γνωστή ρολιστική καρικατούρα που τους έχουμε συνηθίσει τηλεοπτικά και θεατρικά.Ας πούμε για την αξιαγάπητη κ. Ελισάβετ Κωνσταντινίδου που για άλλη μία φορά έπαιζε την Ζουμπουλία ή την γραφική μάνα-κακή πεθερά από διαφορετική οπτική. Αν και σε κάποια σημεία έβγαζε γέλιο, νομίζω ότι επί της ουσίας ο χαρακτήρας της μάνας του Καζαντζίδη, θα έπρεπε να είναι βαρύς και παράλληλα τρυφερός. Όχι με χιουμοριστικές εκδοχές. Χάρηκα που είδα επί της σκηνής τον παλαιό ηθοποιό κ. Σπύρο Μεριανό, ο οποίος αν και για πολλοστή φορά έπαιζε τον βαρύ και ασήκωτο μάγκα σαματατζή, του δόθηκε η ευκαιρία από την κ. Ντενίση να έρθει ξανά στον προσκήνιο και μάλιστα θεατρικά. Του αξίζουν περισσότερες ευκαιρίες σε διαφορετικούς ρόλους, θεατρικούς ή επί της οθόνης. Είναι καλός ηθοποιός.Αυτό που μου έμεινε, κυρίως, είναι σαν να παρακολούθησα μια καλή παράσταση στο επίπεδο μαθητικού θιάσου, κάποιου ακριβού κολεγίου όπου ανάμεσα στους μαθητές έπαιζαν και οι ταλαντούχοι δάσκαλοι τους.Σε όσους γνωστούς ηθοποιούς δεν αναφέρθηκα ονομαστικά, είναι γιατί ήταν σαν μην τους παρατήρησα εκεί... (Λυπάμαι.)Η ταχύτατη εναλλαγή του επιβλητικού σκηνικού ανά ενότητα, άλλοτε μινιμαλιστική, άλλοτε λεπτομερής, ήταν εντυπωσιακή! Αξίζουν συγχαρητήρια στους τεχνικούς και το προσωπικό σκηνής.Η κριτική μου είναι καλοπροαίρετη της οποίας εξαιρούνται οι πρωτοεμφανιζόμενοι ή νεοεμφανιζόμενοι ηθοποιοί, κυρίως σε ρόλους κομπάρσων και στους οποίους εύχομαι ολόκαρδα να έχουν μία επιτυχημένη καριέρα, μικρών ή μεγαλύτερων ρόλων, όχι ως κομπάρσοι ή κινούμενο, άφωνο πλήθος επί της θεατρικής, τηλεοπτικής ή κινηματογραφικής σκηνής.
