#6 Εμένα γιατί μου φαίνεται ότι ανέχεσαι τη συμπεριφορά του, όχι γιατί τον θες για φίλο ούτε γιατί φοβάσαι ότι αν απομακρυνθείς θα νομίζει ότι το κάνεις επειδή τον θες ακόμη, αλλά γιατί κάνεις το κλασικό που κάνουν όσοι μπαίνουν στο friendzone, δηλαδή μένουν κοντά στο αντικείμενο του πόθου τους, με την ελπίδα ότι μια μέρα θα πέσει στην αγκαλιά τους; Εξάλλου μόνη σου το λες ότι κάνεις παρέα με ένα αγόρι που δεν το λες φίλο. Για ποια φιλία λες τότε;Κλισέ, αλλά ισχύει: η ζωή είναι πολύ μικρή για να αναλωνόμαστε με ανθρώπους που δεν μας θέλουν.Άσε που εγώ προσωπικά δεν θα ήθελα να είμαι φίλη (όχι ουσα τσιμπημένη-γενικά) με κάποιον που:α) κρατάει δίπλα του κάποιον που ξέρει ότι τον βλέπει ερωτικά και δεν τον απομακρύνει ευγενικά και ντόμπρα, αλλά εκμεταλλεύεται τα αισθήματα του άλλου.β) γενικά "κρεμάει" τους φίλους του, καθυστερεί, ακυρώνει τελευταία στιγμή (ή ακόμη χειρότερα δεν μπαίνει καν στον κόπο να ακυρώσει).Και μια σημείωση, επειδή έχω συναναστραφεί με άτομα που σε στήνουν, σε γράφουν, κ.τ.λ., κ.τ.λ., συνήθως πρόκειται για ανώριμους και καραεγωίσταρους, που είναι έτσι σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής τους. Επειδή δε, παρουσιάζονται ως χαλαροί τυπάδες που κανείς δεν τους παραξηγεί γιατί έτσι είναι ο χαρακτήρας τους, κι εσύ τυγχάνει να είσαι λίγο ψυχαναγκαστική με τη συνέπεια, καταλήγεις να σου σπάνε τα νεύρα, να γίνεσαι ξινή και στο τέλος να να σε λένε υπερβολική και γκρινιάρα.