Παρατηρώ ότι είναι πολύ συνηθισμένο οι άνθρωποι να νομίζουν ότι έχουν τον πλήρη έλεγχο καταστάσεων που αφορούν και άλλους. Ή να νομίζουν ότι έχουν τον έλεγχο των συναισθημάτων τους. Πχ. η #1 νομίζει ότι ο τύπος έχει θέσει όρια στη "σχέση" για τους λόγους που λέει. Δεν καταλαβαίνω γιατί αυτή δεν βλέπει ότι αυτός ήθελε τα ίδια με εκείνη, θα ήταν αλλιώς? Αν αυτός την ήθελε όσο τον θέλει αυτή θα είχαν την κανονική σχέση all the way. Θα γινόταν αυτόματα. Θα την επιδίωκε και αυτός και θα την είχαν, αφού κι αυτή αυτό θέλει. Αυτές οι σαχλαμάρες που της λεει, είναι pure σαχλαμάρες. Αυτό το "σε θέλω τρελλά, είσαι η γυναίκα/άντρας της ζωής μου, αλλά μόνο Τρίτη-Πέμπτη-Σάββατο" είναι τρελλή μπούρδα και μεγάλη καφρίλα! Δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορεί κάποιος να το πιστεύει τόσο εύκολα!!!Η #2 δε, δεν μπορώ ούτε να διατυπώσω πόσο χειρότερο είναι αυτό το φαινόμενο σε αυτήν από ότι στην #1. Μα αλήθεια ρε #2, τώρα σοβαρά?!!!! Η λύση θα ήταν να μείνουν αυτοί μακριά για να σκεφτούν και να "ωριμάσει" ο χωρισμός μεταξύ τους? Δεν σου έχει περάσει καν από το μυαλό ότι δεν έχουν χωρίσει ακόμα??????!!! Πλάκα έχεις.
