@Σμαράγδα κάπου εδώ θα σε ευχαριστήσω που μου έχεις δώσει υλικό για όχι ένα αλλά τουλάχιστον δύο αστυνομικά. "Για τη δεύτερη με τον παππού και την ταυτότητα ήμουν μπροστά, μπήκαμε στο μετρό και ένας παντελώς άγνωστος επιβάτης που ήταν ήδη μέσα κάτι του είπε στα Ιταλικά (αυτό έγινε στη Ρώμη), του την έδωσε και κατέβηκε στον επόμενο σταθμό. Λογικά κάποια λεπτομέρεια χάνουμε."Μήπως η λεπτομέρεια είναι ότι ο παππούς ήταν...πράκτορας; :) Γιατί όχι; Οι πράκτορες δεν είναι πρόσωπα μυθιστορηματικά με θεληματικά πηγούνια και κατακτήσεις ρωσίδες καλλονές όσο κι οτι οι τρομοκράτες δεν αποκλείεται να είναι παπαδοπαίδια και μελλισουργοί!Πρόσφατα ήρθε στην προσοχή μου ανάλογη περίπτωση με άτομο που περιέργως ταξιδεύει κάπως υπερβολικά συχνά στην Τουρκία κι όλο κάτι χαρτιά πηγαινοφέρνει αλλά κατά τ'άλλα είναι ένας απλός δημόσιος υπάλληλος. Άλλωστε πιθανολογώ ότι το ταξίδι έγινε πριν χρόνια κι εσύ ήσουν μικρούλα κι ο παππούς πιο νέος. Ο άγνωστος ήταν παντελώς άγνωστος αν σου ΕΙΠΑΝ ότι ήταν παντελώς άγνωστος (σε σένα σίγουρα ήταν). Είναι σαν βγαλμένο από κατασκοπευτική ταινία: ο άγνωστος που συναντά έναν παντελώς άγνωστο αλλά τον αναγνωρίζει (ως επιφοίτηση του αγίου πνεύματος) από την φωτό της ταυτότητας που ο πρώτος βρήκε κάπου πεταμένη τυχαία μέσα σε δευτερόλεπτα. Κι όχι μόνο τυχαίνει να την έχει πρόχειρη μαζί του αρκετές ώρες ή μέρες μετά για να την δώσει στον κάτοχο αλλά του απευθύνεται του κατόχου κατ'ευθείαν στα ιταλικά (πώς ξέρει ότι τα κατανοεί;) Κι όλα αυτά διαδραματίζονται σε μία μόλις διαδρομή από στάση σε στάση του μετρό που διαρκεί κυριολεκτικά...3 λεπτά! Σου φαίνεται εσένα πιθανό χωρίς αυτήν την ερμηνεία; Ίσως πρέπει να δεις τον παππού σου με άλλο μάτι. ;)"Για την τρίτη, δεν έλλειπε τίποτα από την τσάντα, ούτε κινητό ούτε λεφτά. Μάλιστα ήταν μέσα και το κομπολόι του άντρα της που είχε χαθεί πάνω από το τραπέζι. Πιστεύω ότι κάποιος το έκανε απλά για να τους χαλάσει τη μέρα χωρίς διάθεση κλοπής."Oι άνθρωποι σπανιότατα κάνουν πράξεις που ενέχουν ρίσκο αν δεν έχουν κάτι να κερδίσουν. Το κέρδος δεν είναι ανάγκη να είναι υλικό και δεν είναι ανάγκη να είναι προσωπικό. Δεδομένου ότι δεν είναι δυνατόν μια φυσική παρουσία να βρίσκεται σε δύο μέρη ταυτόχρονα μία εξήγηση είναι ότι η φίλη σου ΕΠΡΕΠΕ να λείψει από το Ηράκλειο την συγκεκριμένη ώρα και μέρα. Την έστειλε κάποιος επί τούτου λοιπόν ("τι έκανε η μαμά της Κοκκινοσκουφίτσας εκείνο το πρωϊ που την έστειλε στο δάσος να πάει στη γιαγιά της φαγητό";) ή η ίδια σκάρωσε την ιστορία ώστε να δικαιολογήσει την απουσία της προς Ιεράπετρα μεριά; Υποτίθεται ότι αν δεν είχε συμβεί αυτό το περιστατικό θα ήσαστε όλοι μαζί τότε; Ηθικό δίδαγμα: pιστεύουμε μια μαρτυρία ΜΟΝΟ αν επιβεβαιώνεται από τουλάχιστον δύο ανεξάρτητες πηγές. Kαθένας μπορεί να πει οτιδήποτε θέλει. Δεν σημαίνει ότι λέει αναγκαστικά την αλήθεια. Τελείως άλλο αν εμείς επιλέγουμε να εμπιστευόμαστε συγκεκριμένα πρόσωπα. @βλαχάκι σούπερ ιστορία!
