Όχι καλέ τι ανάπηρη, μια χαρά τα λες. Έλεος πια με την ανωριμότητα και την εμμονή με την περιουσία. Όπως ακριβώς το είπες: δεν είναι δικά μου, δεν έχω απαιτήσεις κ αδιαφορώ σε ποιον θα πάνε. Άσε που, εκτός αν πρόκειται για κανένα αρχοντικό στις Σπέτσες, τι να τα κάνεις μηδέν αξία και ένα κάρο φόρους όλο το χρόνο. Άσε. Πάω και σε ξενοδοχείο που δίνει και πρωινό. Ζω σε χώρα του βορρά και όπως καταλαβαίνεις αυτά εδώ ακούγονται εξωφρενικά. Αυτή η τόσο έντονη αίσθηση του entitlement εννοώ. Έχω φίλους εδώ που αγόρασαν το σπίτι της γιαγιάς τους. Με λεφτά από τη δουλειά τους εννοείται. Πριν με γνωρίσουν δεν είχαν καν σκεφτεί στα σοβαρά ότι δικαιούνται να το κληρονομήσουν. Άλλος κόσμος, γιαυτό σου λέω.