Ακριβώς Aloutero! Νομίζω είναι λίγο υποκριτικό να είμαστε καλοί με κάποιον για να μας χρωστά ευγνωμοσύνη και το χειρότερο είναι στις σχέσεις. Το να κλαίγεσαι επειδή σε άφησε ο σύντροφό σου ενώ εσύ "του/της στάθηκες και τον/ην βοήθησες σε μία δύσκολη περίοδο της ζωής του/ης" είναι τουλάχιστον γελοίο. Δεν μπορούμε να χτίσουμε μια σχέση πάνω στην ευγνωμοσύνη, ούτε σχέση ούτε φιλία. Αν το κάνουμε αυτό θα είναι μια χειριστική σχέση που θα τελειώσει μόλις δεν θα έχουμε τι να προσφέρουμε. Κι όπως λες η ευγνωμοσύνη είναι σχετική. Τις προάλλες πχ που φιλοξένησα μια φίλη μου για τρεις μέρες όταν έφυγε μου άφησε ένα γλυκό και μια ευχαριστήρια κάρτα. Ηταν μια όμορφη χειρονομία αλλά δεν θα μου κακοφαινόταν αν μου έλεγε ένα απλό ευχαριστώ ούτε αν πήγαινα εγώ στην πόλη της και δεν μπορούσε να με φιλοξενήσει.Καλό είναι όταν κάνουμε μια χάρη σε κάποιον να μην περιμένουμε αντάλλαγμα (χωρίς βέβαια να γίνεται συστηματικά γιατί σε αυτή την περίπτωση γίνεται εκμετάλλευση) αλλά να το κάνουμε έτσι, γιατί γουστάρουμε.Στο παράδειγμα της mitsi δεν ήταν αχαριστία αλλά κακία και γαιδουρία και το γεγονός οτι την βοήθησε το κάνει ακόμα χειρότερα.
