#4: Επειδή αναφέρθηκες σε μικρά παιδιά: ο ερχομός των παιδιών, εκτός από το μεγάλο, επόμενο ευτυχές βήμα,είναι το απόλυτο crash test ενός γάμου και βάζει σε δοκιμασία τις αντοχές του ζευγαριού από όλες τις απόψεις. Μιλάμε για κοσμογονία και ριζικό επαναπροσδιορισμό της σχέσης μέσα από καινούρια, μη αναστρέψιμα δεδομένα. Ο τομέας δε που πλήττεται περισσότερο είναι ο ερωτικός, κακά τα ψέματα. Είτε η γυναίκα χάνει το ενδιαφέρον της, είτε ο άντρας, είτε και οι δύο ταυτόχρονα, γενικά το ζευγάρι περνάει μια ήττα σ'αυτόν τον τομέα άνευ προηγουμένου. Η κυριότερη αιτία εντοπίζεται στην κούραση και στη φθορά της καθημερινότητας. Δεν είστε οι μόνοι, ούτε οι πρώτοι, ούτε οι τελευταίοι. Είναι μία φάση στη ζωή του ζευγαριού, η διάρκεια της οποίας εξαρτάται τόσο από τις εξωτερικές συνθήκες, όσο και από την αμοιβαία επιθυμία του ζεύγους να δώσει ένα τέλος στο "ξενέρωμα" κάνοντας ερωτική επανεκκίνηση. Σιγουρέψου λοιπόν πρώτα ότι δεν πρόκειται περί "φάσης". Αν, παρ'ολα αυτά, βλέπεις ότι οι αιτίες της αποξένωσης είναι βαθύτερες και δεν εντοπίζονται μόνο στην κούραση και στις επιπρόσθετες ευθύνες της ανατροφής των παιδιών, τότε ναι, να το παλέψεις και να δώσεις μάχη, πριν καταθέσεις τα όπλα και λήξεις το ματς δια παντός, είτε με αποχώρηση, είτε με συμβιβασμό. Και κάτι τελευταίο: κατά σύμπτωση, τις προάλλες γνώρισα μια Ελληνίδα που πάνω στην κουβέντα ανέφερε πως είναι παντρεμένη εδώ και είκοσι χρόνια, έχει δυο παιδιά και νιώθει μια χαρά με τον άντρα της. Με έπιασε το δημοσιογραφικό μου και τη ρώτησα αυθόρμητα: "Αλήθεια;Ποια θεωρείς όμως ότι ήταν η χειρότερή σας φάση όλα αυτά τα χρόνια;"Η απάντηση ήταν εξίσου αυθόρμητη και ειλικρινέστατη:"Όταν γίναμε γονείς".
