Ε τώρα θα το κάνω αρκετά συγκεκριμένο και παίζει να εκτεθούμε:απλά ήταν άτομα τα οποία κάνανε μεν παρέα μαζί μου(και άλλους φίλους,ήμασταν μεγάλη παρέα) και κάποια στιγμή αποφάσισαν ότι μια άλλη παρέα ήταν πιο "κουλ" για τα τότε δεδομένα(μικρότερες ηλικίες) γιατί ο δικός τους τρόπος διασκέδασης φαινόταν αναβαθμισμένος συγκριτικά με τον δικό μας...επειδή χρησιμοποιούσαν και άλλα "πραγματάκια" όπως μάθαμε πολύ αργότερα.Τώρα για την ζήλια.Να σου πω:Με έχουν κατηγορήσει στο παρελθόν ότι ζηλεύω υπερβολικά ενώ έχω άπειρα δείγματα για να δικαιολογείται τέτοια συμπεριφορά.Και εκ του αποτελέσματος(πράγματα που έμαθα μετά το τέλος γιατί πριν δεν είχα χειροπιαστές αποδείξεις) όντως είχα δίκιο.Και πάλι όχι δεν έφτανα σε τέτοιο σημείο να απαγορεύω πράγματα π.χ..Απλά έλεγα όταν κάτι με ενοχλούσε(προφανώς έπεφτε στο κενό).Αυτήν την ατάκα "έτσι είμαι και άμα σ'αρέσω,αλλιώς αλλού" ξέρεις πόσες φορές την έχω ακούσει;Τώρα θα μου πεις γιατί καθόμουν και δεν έφευγα εγώ να τελειώνει η υπόθεση.Το ξερό μου το κεφάλι θα σου απαντήσω και η ευκολοπιστία μου σε βαθμό να σκέφτομαι "ρε μπας και αδικείς;".Τέλος πάντων απλά δεν νομίζω να ανήκω στην κατηγορία του παθολογικά ζηλιάρη που αναφέρεις.Αν και πλέον δεν είμαι σίγουρος ούτε γι αυτό.Το εξετάζω σαν ενδεχόμενο.
