Πολύ σωστά το κείμενο εστιάζει στο τέλος στο πραγματικό πρόβλημα, την τόσο εύκολη και βολική για την ελληνική κοινωνία λύση του μυστηρίου που ακούει στο όνομα "έγκλημα πάθους" ("οι γυναίκες έφταιγαν, αυτές τον τρέλαναν, αυτός ήταν ένα καλό παιδί που πλανεύτηκε απ' τον έρωτα κι έκανε ένα έγκλημα πάθους"), όρος που κατά τη γνώμη μου πρέπει να καταργηθεί καθώς δεν ισχύει, ενώ ταυτόχρονα η λέξη "πάθος" προσφέρει μια δικαιολογία στον θύτη.