Να μοιραστώ αληθινές ιστορίες τώρα, όταν προ αμνημονεύτων ετών ήμουν Ιταλία Erasmus 20 χρόνων , είχαν έρθει πολλοί φίλοι να με επισκεφτούν. Ζούσα με συγκάτοικο μέσα στο ίδιο δωμάτιο σε εστία (ναι ήταν νορμάλ τότε). Ήρθε λοιπόν φίλη/γνωστή για μια βδομάδα και δεν πλήρωσε ποτέ τιποτα, απαιτούσε να την πηγαίνω όπου της άρεσε ότι ώρα ήθελε και εγώ το βόδι ναι σε όλα και ας ειχα μαθήματα. Αλλά η καλύτερη περίπτωση ήταν φίλος παιδικός που είχε έρθει με πρόγραμμα κανονικό να τον πάω σε συγκεκριμένες πόλεις, να τον ξεναγήσω σε σε μουσεία και να του κάνω μετάφραση σε όλα (δεν υπήρχε google να με σώσει τότε), και φυσικά τίποτα δεν του άρεσε ποτέ. Γενικά μαύρη την ζωή μου είχαν κάνει αυτοί οι δυο, και μάντεψε; Έχω ξεκόψει σχέσεις και με τους δύο πολύ καιρό τώρα. Δυστυχώς σε μερικά πράγματα αν δεν πάθεις δεν μαθαίνεις.
