Αγαπητο 6, με θλιβουν απιστευτα αυτα τα περισατικα. Οντως επιδεικνυουν ανοχη, πολυ σωστα το εθεσες, κι οχι αποδοχη. Ισως στην αρχη περιμεναν οτι η κορη τους περναει απο μια ''φαση'' κι οτι ολο αυτο θα εληγε συντομα. Να λοιπον ομως που οχτω χρονια μετα ειστε ακομα εδω, μαζι κι αγαπημενες. Αρα; ''Ε τι να κανουμε τωρα, κανουμε τα στραβα ματια''. Ειναι απαραδεκτο που ντρεπονται περισσοτερο για το γεγονος οτι η κορη τους δεν εχει σχεση με αντρα, παρα για το οτι παραβλεπουν τελειως οτι ειναι -κατα τα φαινομενα- το μονο απο τα παιδια τους που εχει κανει μια φυσιολογικη και υγιη σχεση. Δυστυχως ξερω πολλες περιπτωσεις που εχουν χωριστει οικογενειες λογω coming out. Παντα θα ποναει κατι τετοιο, εστω και λιγο, ποσο μαλλον αν κι εσυ η ιδια επιθυμεις να εχεις οικογενειακα σκηνικα στη ζωη σου. Φοβαμαι οτι δεν υπαρχει αλλη λυση απο αυτην που προτεινει η Λενα. Η συντροφος σου ομως τι σταση εχει απεναντι σ'αυτο; Αν κοψεις τα πολλα πολλα μαζι τους, πρεπει σ'ενα βαθμο να το κανει κι εκεινη, γιατι αλλιως θα τους δωσεις απλα αυτο που θελουν, δηλαδη να βγεις απο την εικονα, εστω και συμβολικα. Ευχομαι πραγματικα οι γονεις να αντιδρασουν στην αποστασιοποιηση, γιατι δυστυχως υπαρχουν κι οι περιπτωσεις γονιων που προτιμουν να ξεχασουν οτι εχουν παιδι παρα να το αποδεχτουν οπως ειναι.