Εντάξει, με το να πεις ότι είσαι καθηγήτρια πανεπιστημίου στο εξωτερικό, κέρδισες το σεβασμό μου και δε θα σου απαντήσω όπως θα απαντούσα στη Δημητρούλα από το περίπτερο απέναντι.Είσαι μία κλασική περίπτωση εκείνης της ομάδας ανθρώπων που είναι έξυπνοι, ξέρουν ότι είναι έξυπνοι, έχουν ψαρώσει αρκετούς γύρω τους επειδή είναι έξυπνοι, και το εκμεταλλεύονται όσο δεν πάει (για φαντάσου, μάλλον επειδή είστε ΠΟΛΥ έξυπνοι). Το είδος κυκλοφορεί πολύ τελευταία. Άνθρωποι με απίστευτες γνώσεις γύρω από το αντικείμενό τους και όχι μόνο, πολυταξιδεμένοι, με εμπειρίες, που έχουν να διηγούνται ιστορίες και να αποκτούν κοινό να τους χειροκροτεί και να τους αυξάνει (κι άλλο) την αυτοπεποίθηση.Προσοχή, όσους αυλικούς κι αν αποκτήσουν, εκείνοι αγαπάνε μόνο τον εαυτό τους.Αν πραγματικά ήσουν έξυπνη (και υποθέτω και η Λένα τέτοια σε θεωρεί, για να σου απαντάει με τόσο σεβασμό), θα ήξερες πώς να χειριστείς την κατάσταση, θα έβρισκες απαντήσεις μόνη σου, και ενδεχομένως να μην είχες καν παιδί, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.Όλοι οι "έξυπνοι" εκεί έξω, χαλαρώστε. Και να μην υποτιμάτε τους ανθρώπους που επιλέγουν να σας ανεχτούν στην καθημερινότητά τους...Αυτά, από μια καθηγήτρια πανεπιστημίου. Στο εξωτερικό. Όπως καταλαβαίνεις, η ερώτηση με "πλήγωσε" γιατί κι εγώ, κι εσύ, και όλοι οι άλλοι που κάνουν αυτή τη δουλειά, ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ, ξέρουμε πόσους μπορούμε να "Ψαρώσουμε" με τη ζωή μας (και εδώ και εκεί). Η μαγκιά κρύβεται στο να μην πατάς κόσμο όποτε σου δίνεται ευκαιρία μόνο και μόνο επειδή μπορείς. *Διαβάζω τέτοιου είδους ερωτήσεις, και εκτιμάω ακόμα περισσότερο τους φίλους μου. Ναι, κι αυτούς που δεν είναι "καθηγητές πανεπιστημίου".