Maggie χρειάστηκε να ρωτήσω κι εγώ τον εαυτό μου αν το αξίζω αυτό και κατέληξα ότι εκείνη αξίζει την ανοχή μου. (Να πω ότι καθόλου δεν υπονοώ ότι έτσι πρέπει να κάνουν όλοι, το είπα για μένα, γιατί επανήλθε αυτή η ερώτηση, με αφορμή την κουβέντα που έχουμε εδώ, και μου την ξανα-απάντησα.)Μα πώς να την ξεχάσω, αφου κι εγώ τα ίδια:-Έχω σίδεροΦίλη: Κι εγώ, σιδέρωσα χθες λίγο αλλά έχω κι άλλαΑδερφή: Εγώ 3 πλυντήρια.Φίλη: Κι εγώ 3 έχω ακόμαΕγώ: Δε σιδερώνω βαριέμαιΑδερφή: Εγώ έχω και κουρτίνεςΕγώ: Καλέ εννοείται, αφού εσύ είσαι πιο κρίμα.Μωρέ για κλάμματα είναι και οι δυο, όχι για γέλια, γι'αυτό κάθομαι μαζί τους, αυτές αν τις αφήσεις και μόνες, πάει, διαλύθηκαν.@Παρίσιε το α) μου το λένε συχνά και νιώθω λίγο αμήχανα είναι η αλήθεια, αλλά ευχαριστώ πολύ, ειδικά στην συγκεκριμένη περίπτωση, γιατί δυσάρεστη δε θέλω καθόλου να γίνομαι. Για το β) χαίρομαι πολύ αν φαίνεται αυτό, γιατί αυτή είναι η πρόθεση μου και συχνά αναρωτιέμαι αν φαίνεται, οπότε λίγο ανακουφίστηκα.
