Μισο Baby. Κατ'αρχήν η αντίθεσή μου είναι αποκλειστικά στο "έθιμο" κουμπάρος και όχι στην τελετή του ορθόδοξου γάμου. Μην τα μπερδεύεις. Επειδή είθισται να υπάρχει κουμπάρος δεν σημαίνει ότι ο κουμπάρος έχει σχέση με την ορθόδοξη θρησκεία αυτή καθ'αυτή και κατ'επέκταση τις διδαχές/τελετουργικά της. Το ότι επίσης εμείς συνιθίζουμε αυτός που μας παντρεύει να μας βαφτίζει μετά και το παιδί, πάλι καμία σχέση με την συγκεκριμένη θρησκεία δεν έχει. Είναι μια συνήθεια, ένα έθιμο, όπως θες πες το, που έχει ενσωματωθεί για πρακτικούς και οικονομικούς λόγους σε αυτά τα δύο μυστήρια τα οποία έχουν κάπως μετατραπεί σε κοινωνικές εκδηλώσεις. Το core concept τους όμως δεν έχει αλλάξει, ούτε και αφορά έθιμα και συνήθειες που τα πλαισιώνουν ενίοτε. Επίσης ο κουμπάρος του γάμου, ουδεμία σχέση έχει με τον νονό της βάφτισης κι ας τους αποκαλούμε και τους δύο κουμπαρους. Ο νονός με τη βάφτιση γίνεται πνευματικός γονέας του παιδιού. Είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα. Και γι'αυτό έχω ενστάσεις αλλά τώρα μιλάμε για το άλλο.Η γαμήλια δεξίωση και τα νυφικά και όλα αυτά που λες δεν συγκρίνονται με τις υποχρεώσεις του κουμπάρου. Το νυφικό και η δεξιώση είναι έξοδα που θα τα κάνεις εσύ η ίδια που παντρεύεσαι, για τον εαυτό σου. Αυτά δεν θα στα πληρώσει ο κουμπάρος. Το αν είναι περιττά ή όχι είναι αποκλιστικά δικό σου θέμα. Τα ξοδεύεις για την πάρτη σου, και όπως εσύ νομίζεις. Η κουμπαριά όμως είναι άλλο θέμα. Εκεί ο τρίτος άνθρωπος, ο άσχετος (φίλος ξεφίλος, είναι άσχετος.. δεν τον αφορά τον ίδιο άμεσα η φάση) καλείται να ξοδέψει μπόλικο ζεστό χρήμα ΟΧΙ για τον εαυτό του, αλλά για άλλους. Σε αυτή την περίπτωση ναι. Το θεωρώ όχι μόνο εντελώς περιττό αλλά και φαιδρό.Αλλά είπαμε. Είναι η αποψάρα μου!