cherrryblossom, χαίρομαι που έγραψες!ίσως είναι ουτοπικό να σκέφτεσαι κάτι τέτοιο, από την άλλη όμως πρόκειται να εγκατασταθείς σε ένα νέο μέρος με τους καλύτερους οιωνούς. Ισως να μην ταιριάξεις 100% αλλά σίγουρα θα είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία. Εξάλλου όλο αυτό θα σου δώσει τα εφόδια να καταλάβεις τι είναι αυτό που αναζητάς, τι σου λείπει ώστε να βρεις και τον επόμενο χώρο/χρόνο που θα νιώσεις ο εαυτός σου. Μικρό storytime και από μένα:Πέρασα τη δεκαετία 18-28 περίπου σπουδάζοντας και δουλεύοντας μεταξύ Ελλάδας και εξωτερικού. Ειχα μείνει σε 3 πιο "ασυνηθιστες" χώρες της Ευρώπης και κάποια στιγμή μου έκατσε μια ευκαιρία να δουλέψω στις Βρυξέλλες για κάποιους μηνες. Ελεγα "πφφ, γραφειοκράτες, γκρίζα πόλη, τι θα πάω εγώ να κάνω εκεί" και γενικά την όλη κατάσταση λίγο τη σνόμπαρα. Τέλοσπαντων, φτιάχνω τη βαλίτσα μου, προσγειώνομαι και φτάνω στη γειτονιά όπου θα έμενα για να ψάξω το σπιτονοικοκύρη μου. Ε δεν μπορώ να σας περιγράψω αυτό που ένιωσα. Ήταν σα να γυρνάω σπίτι μου μετά από χρόνια απουσίας. Ενιωσα οικιότητα, γαλήνη από την πρώτη ματιά. Κάποιος που θα πίστευε στη μεταφυσική θα έλεγε οτι είχα ζήσει την προηγούμενη ζωή μου στο κέντρο των Βρυξελλών. Δε με νοιάζει η εξήγηση, πάντως πέρασα καταπληκτικά όσο καιρό έμεινα και προσπαθώ να επιστρέφω με κάθε ευκαιρία.Από την άλλη, είχα από παιδί κόλλημα με τη Βόρεια Ιρλανδία ίσως λόγω ιστορίας και μουσικών επιρροών, οπότε κατέβαλα προσπάθειες για να ζήσω εκεί συνειδητά. Η εμπειρία μου δεν ήταν αυτη που περίμενα, απογοητευτηκα αρκετα σε κάποιες περιπτώσεις - αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.