#6 Έχω περάσει από αυτό το λούκι (μένουμε σε διαφορετικές χώρες), έχουμε κάνει ατελείωτες συζητήσεις με το αγόρι μου, άλλες να καταλήγουν σε φωνές και κλάματα, σε ατάκες «αν με αγαπούσες θα ‘ρχόσουν να μείνουμε μαζί», και άλλες σε «σε αγαπώ και θα βρούμε τη λύση». Πρέπει να σκεφτείς τα ακόλουθα:1. Αν μετακινηθείς στη πόλη του για να είσαι μαζί του, νομίζεις ότι θα καταλήξεις να τον εκνευρίζεις και να του «χτυπάς» τη θυσία που έκανες? Εάν η απάντηση είναι ναι, τότε δεν πρέπει να κάνετε αυτή την κίνηση, θα καταλήξετε να χωρίσετε αργά η γρήγορα.2. Αν μετακινηθεί αυτός για να είναι μαζί σου, νομίζεις ότι θα καταλήξει να σε δυσαρεστήσει για τη θυσία που έκανε?Εάν η απάντηση είναι ναι, τότε δεν πρέπει να κάνει αυτή την κίνηση για τους παραπάνω λόγους.3. Υπάρχει κάποια συμβιβαστική πόλη/τοποθεσία/χώρα όπου μπορείτε να ζήσετε μαζί χωρίς να αισθανθείτε ότι έχετε κάνει μια παράλογη θυσία και οι 2;Εάν το έχετε διερευνήσει και η απάντηση είναι όχι τότε δεν έχει νόημα.4. Αφήνοντας κατά μέρος αυτό που σκέφτονται όλοι γύρω σας, το ξέρω από πρώτο χέρι και σκέφτονται, (δεν είναι καθόλου απ’ τη δουλειά τους) είστε μήπως και οι δύο ικανοποιημένοι από τη σχέση από απόσταση και χαρούμενοι για να συνεχιστεί αυτό για το υπόλοιπο της ζωής σας?Εάν η απάντηση σε αυτό είναι ναι, τότε αυτό μπορείτε να κάνετε. Αλλά έχω την αίσθηση ότι θέλεις μια σχέση διαβίωσης όπως όλοι οι άνθρωποι έχουν. Είναι εντάξει και λογικό να το θέλεις αυτό. Αλλά πρέπει να αναρωτηθείς αν είναι κάτι που στην πράξη είναι εφαρμόσιμο με τ’αγόρι σου και απ’εκεί και πέρα στα χέρια σας είναι η απόφαση.Εάν σε βοηθώ εμείς καταλήξαμε στο 4, γιατί απλά κανείς δε θέλει να αφήσει τη χώρα που μένει, παρόλ’ αυτά δε θέλουμε να χωρίσουμε.
