Ρωτήστε κανά chef, πόσες ώρες δουλεύει τη βδομάδα, τα βάρη που σηκώνει/μεταφέρει στη δουλειά και τι προσωπικός χρόνος του μένει και προσθέστε εγκυμοσύνη/παιδιά (στη περίπτωση μιας γυναίκας). Πηγή: www.lifo.grΌπως έχω αναφέρει δουλεύω στον χώρο της ειδικής αγωγής.Οι περισσότεροι ειδικοί παιδαγωγοί/παιδοψυχολόγοι/λογοθεραπευτές, κ.τ.λ. είναι γυναίκες.Ρώτησε μια ειδική παιδαγωγό (και δη του ιδιωτικού τομέα) πόσες ώρες δουλεύει την εβδομάδα, πόσες ώρες χρειάζεται για εκπαιδεύσεις, για να ετοιμάσει υλικό, για συναντήσεις με τους γονείς, κ.τ.λ. Ρώτησε επίσης παιδαγωγούς που ασχολούνται με δύσκολες περιπτώσεις ή/και μεγαλύτερες ηλικίες, πόσες φορές έχει κινδυνεύσει η σωματική τους ακεραιότητα, πόσες φορές χρειάστηκε να ηρεμήσουν και να ακινητοποιήσουν παιδιά για να μην κάνουν κακό στον εαυτό τους. (Φίλη μου μού είπε πρόσφατα ότι "έφαγε" κλωτσιά από πιτσιρίκι και μάλιστα σε ευαίσθητο σημείο, επιδεινώνοντας ένα πρόβλημα υγείας που είχε).Όμως, ένας άντρας μπορεί να γίνει επιτυχημένος σεφ γιατί είναι μια δουλειά για "σκληροτράχηλους". Από την άλλη μια γυναίκα, είναι κατάλληλη για να γίνει "δασκαλίτσα" γιατί αυτός είναι ο ρόλος που της ταιριάζει, να είναι φροντιστής. Κι ας είναι και τα δυο επαγγέλματα εξίσου απαιτητικά, κι ας ενέχουν αντίστοιχους κινδύνους.Συγγνώμη, αλλά αυτό λέγεται δύο μέτρα και δύο σταθμά. Κι εκεί έγκειται ο σεξισμός.(Σαφώς το ίδιο ισχύει και για άλλα επαγγέλματα. Αναφέρθηκα στο επάγγελμα της ειδικής παιδαγωγού γιατί είναι κάτι που γνωρίζω εκ των έσω.)