1. ... τo διηγείται ο Παπαγιώργης:" Όταν ένας υπερφίαλος μπούλης, χτεσινό αβγό με άλλα λόγια, ζεστός ακόμα από την κοιλιά της μάννας του, έρχεται να εκφράσει την αγάπη του για το μέγα δύνασθαι της σκέψης, χρειάζεται ιδιαίτερη τέχνη για να του απαντήσεις. Αντί να τον αφήσεις να βελάζει (για το μεταμοντέρνο, για το Θεό, την Ιστορία, για το Είναι και τα όντα, για το αν η ζωή έχει νόημα —άλλο καζανάκι αυτό!—, για την αλλοτρίωση και τα παρόμοια), αντί να τον παπαρίζεις στον ώμο, δώσ’ του καλύτερα καθαρτικό, βάλ’ τον να σου πει τι πραγματικά τον απασχολεί και ανάγκασέ τον να αρχίσει (φτου κι από την αρχή).Λένε ότι ο Βάρναλης εφάρμοζε κατά γράμμα αυτή την ψυχοσωτήρια μέθοδο. Όταν κάποτε ένας νεαρός τού πήγε μιαν ερωτικής υφής ποιητική συλλογή, αφού πρώτα την διεξήλθε, αρκέστηκε να του πει: Παιδί μου, βρες μια γυναίκα να γαμήσεις. Se non è vero, è ben trovato, για κάθε νήπιο και για κάθε ξεμυαλισμένο ινφάντη. "