Οκ Καραβάν' ,όπως και σε όλα τα επαγγέλματα,έτσι και στους γιατρούς ,υπάρχουν άτομα που αισθάνονται την ανάγκη να προσφέρουν στους άλλους μην έχοντας ως προτεραιότητα τα φράγκα.Επίσης,θεωρώ ότι για παράδειγμα ,καρδιοχειρούργοι,χειρούργοι γενικώς και πολλές άλλες ειδικότητες βαρέων βαρών δεν αμοίβονται όσα και να παίρνουν.Μιλάμε για ώρες ατελείωτης,εξαιρετικά υπεύθυνης,εξοντωτικής δουλειάς .Δεν πληρώνονται τα νυχτέρια,οι40-50 ασθενείς που βλέπει κάποιος στα εξωτερικά ιατρεία κάθε μέρα.Τα νοσοκομεία λειτουργούν επειδή υπάρχει ακόμα φιλότιμο.Και δεν εξαιρώ φυσικά το νοσηλευτικό προσωπικό που λιώνουν στα πόδια τους.Μιλάμε για ήρωες.Τα αναλώσιμα είναι είδος πολυτελείας και προς αναζήτηση και καλείται κανείς να περιθάλψει ανθρώπους με αυτά τα δεδομένα Ουγκάντας.Υπάρχουν γιατροί που εφημερεύουν μέρα παρά μέρα ελλείψει προσωπικού.Εάν κάποιος δεν διαθέτει χρήμα για ιδιωτικό,δοξάζει τον Θεό που υπάρχουν ακόμα ευσυνείδητοι άνθρωποι,όπου τους βρει.Και πάντως,ακόμα βρίσκει πολλούς.