Οι κολώνες-κίονες είχαν από πάντα αποτροπαϊκό - λατρευτικό χαρακτήρα σ' αυτή τη γωνιά του κόσμου.Από την πύλη των λεόντων στις Μυκήνες όπου δυο λιοντάρια φυλάνε έναν κίονα στη μέση ως τα ανωτέρω εκτεθέντα από τον αρθρογράφο.Στο έτος 1759 ο αγάς Τζισταράκης, Οθωμανός διοικητής της Αθήνας, θέλοντας οικοδομικό υλικό για το φερώνυμο τζαμί που βρίσκεται ακόμα στην πλατεία Μοναστηρακίου κατεδάφισε και ασβεστοποίησε μία κολώνα, είτε από την παρακείμενη βιβλιοθήκη του Αδριανού είτε από το ναό του Ολυμπίου Διός. Οι κάτοικοι πίστεψαν ότι η επιδημία πανώλης που ξέσπασε μετά οφειλόταν στα πνεύματα που απελευθερώθηκαν από την κατεδάφιση της κολώνας. Αυτό δεν ήταν μια λαϊκή πρόληψη αλλά έγινε δεκτό από την Υψηλή Πύλη και οδήγησε στην απομάκρυνση του αγά Τζισταράκη από τη θέση του βοεβόδα της Αθήνας.[Η απομάκρυνση του Τζισταράκη έφερε, δυστυχώς για τους Αθηναίους, αλλαγές στην πόλη: η Αθήνα κατέστη μαλικιανές, δηλαδή φορολογικό οικόπεδο προς ενοικίαση, και έφερε σε αυτή τον άρχοντα που επρόκειτο να ερημώσει την πόλη σε σημείο που αυτή να τρομάζει τους περιηγητές που την επισκέφθηκαν λίγο πριν ή και μετά την απελευθέρωση. Ο Χατζή Αλή Χασεκής έκλεψε, φορολόγησε, ραδιούργησε, δολοπλόκησε, φυλάκισε, σκότωσε, ερήμωσε, γκρέμισε, βασάνισε. Έχτισε δε τείχος με το οποίο κράτησε μέσα τους υπερφορολογημένους Αθηναίους οι οποίοι φεύγαν κρυφά για να γλιτώσουν τους φόρους που επέβαλε.]