Θυμάμαι τότε κάτι που μας είχε πει ένας καθηγητής στο Πανεπιστήμιο, ότι για να πληρωθει όλη η αποζημίωση από την ασφαλιστική, πρέπει όλα τα φουγάρα του πλοίου να είναι κάτω από το νερό και να υπάρχει τουλάχιστον ένας νεκρός. Στην συγκεκριμένη περίπτωση έσυραν το πλοίο προς τα μέσα ώστε να βυθιστεί και είπαν πως αγνοούνται 2 γάλλοι, πατέρας και γιος. Η συζηγος/μητέρα έφυγε από τη Σαντορίνη 2 μέρες μετά χωρίς να έχει απάντηση αν ζουν οι δικοί της η όχι. Αργότερα ειπώθηκαν υπερβολικά πολλά για το κατά πόσο έχασαν τη ζωή τους η όχι.. Επίσης όπως μου είχε εξηγήσει τότε ο πατέρας μου (ναυτικός στο επαγγελμα) όλα τα πλοία έχουν συστήματα που διαβάζουν το βάθος της θάλασσας, δεν χρησιμοποιούνται χάρτες στις μέρες μας.. Η δικαιολογία τότε που ακούστηκε για τον λόγο που το πλοίο ήταν τόσο κοντά στη στεριά και όχι στην κανονική του πορεία, είναι ότι οι ταξιδιώτες ζήτησαν από τον καπετάνιο να πάει πιο κοντά στα βράχια να βγάλουν φωτογραφίες! Εκτος του οτι η εισοδος στη γεφυρα του καπετανιου απαγορευεται απο τους ταξιδιωτες, νομίζω ότι και ο ίδιος ο Θεός να το ζητούσε απο τον καπετάνιο αυτό το πράγμα, θα τον αγνοούσε για την ασφάλεια του πλοιου!Άρα τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια?
