Πρώτα απ' όλα, το κρέας δεν είναι εξ ορισμού βαρύ, έχει μια πλούσια γεύση που αν θες μπορείς να την κάνεις ελαφριά ή βαριά (αν και το βάρος πολλές φορές προέρχεται από τα καρυκεύματα). Το ψάρι πάντως σίγουρα έχει πολύ ωραία γεύση και δύσκολα χαρακτηρίζεται βαριά εκτός και αν θεωρείς τα άγευστα λαχανικά (υπερβάλω λίγο) ως την βάση στην γευστική κλίμακα.Ο άνθρωπος ανέκαθεν έτρωγε κρέας και σίγουρα θα έτρωγε περισσότερο τους προηγούμενους αιώνες/χιλιετίες αν είχε την δυνατότητα να το κάνει.Απόδειξη ότι ο άνθρωπος δεν γεννήθηκε για να γίνει βέγκαν είναι το πτυχίο που χρειάζεται να πάρεις για να καταφέρεις να λάβεις από χόρτα το σύνολο των θρεπτικών στοιχείων που απαιτούνται για να μπορέσεις να σηκωθείς από το κρεβάτι το επόμενο πρωί.Σίγουρα πάντως το παν μέτρον άριστον είναι η καλύτερη τακτική (προσωπικά τρώω κρέας, κοτόπουλο συνήθως, μια φορά την εβδομάδα περίπου).Οι συνθήκες ζωής στις φάρμες έχουν περισσότερο να κάνουν με τα στάνταρ που θέτουμε ως κοινωνία (και τα χρήματα που είμαστε διατεθειμένοι να πληρώσουμε για ένα κιλό κρέας) και όχι με το αν είμαστε κρεατοφάγοι ή όχι.ΥΓ: Οι βεγκανιστές καλά θα κάνουν να χαλαρώσουν με τις υστερίες τους μιας και ανταγωνίζονται πλέον φανατισμένα μέλη θρησκευτικών αιρέσεων στο πλασάρισμα του "ιδανικού τρόπου ζωής τους" (όχι όλοι ευτυχώς).ΥΓ2: Και τα λαχανικά έχουν ψυχή! Αν κάποιος θέλει να το παίξει υπεράνω ας αρχίσει να τρώει τροφές που δεν απαιτούν την θανάτωση/εκμετάλλευση του οργανισμού που τις παράγει κάτι το οποίο οι βέγκανς βολικά εφαρμόζουν μόνο στα ζωικής προέλευσης τρόφιμα.ΥΓ3: Ας είναι καλά ο σύγχρονος δυτικός πολιτισμός που μας επιτρέπει να παίζουμε με την τροφή μας (και ενίοτε να το παίζουμε ταυτόχρονα και υπεράνω).
