Ολα τα καλοκαιρια της ζωης μου θυμαμαι να τα εχω περασει σε αυτα τα νησακια. Δεναμε ενα μικρο βαρκακι που ειχαν οι γονεις μου στις Ραχες και απο εκει ξεκινουσαμε (συνηθως καθε Κυριακη που δε δουλευαν) για τα Λιχαδονησια, τον Καβο και τον Αγιο Γεωργιο. Απο το πρωι μεχρι το βραδυ βουτιες ηλιος και καλαμαρακια. Και το βραδυ καλαμποκι απο τις Ραχες. Τωρα δε μενω καν στη Λαμια, τα Λιχαδονησια δεν ειναι το καλα κρυμμενο μυστικο που ηταν καποτε και το βαρκακι δε το χρησιμοποιουμε γιατι εντασσεται στον φορο πολυτελειας (!) και η συντηρηση του εχει παει στα υψη. Και τωρα σε ενα δυαρι σε μια πολυκατοικια στην Αθηνα αναπολω εκεινα τα ομορφα καλοκαιρια και ακουω τη μανα μου που μου φωναζε να μη πηγαινω πολυ βαθια στον Καβο γιατι θα με παρασυρουν τα ρευματα. Καλο υπολοιπο καλοκαιρι ! =)