Το τεκμήριο της αθωότητας αφορά πάντα ύποπτο ή κατηγορούμενο. Στην περίπτωση της εισαγγελέως, ασκείται απλά κριτική στα πεπραγμένα της, πράγμα που αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε πολίτη. Και έχει γιγάντια διαφορά το "καταδικάζω: αποδοκιμάζω με σφοδρότητα" που χρησιμοποιείται μεταφορικά από το κυριολεκτικό "καταδικάζω" που συνεπάγεται στέρηση της ελευθερίας. Πόσο μάλλον που απορώ που βρήκες το "ελέω θεού" (ωραίο ρητορικό σχήμα, δεν λέω, αλλά καλό είναι και να κολλάει λιγάκι και στην υπόθεση για την οποία μιλάμε)